onderschatten

Dutch

Etymology

From onder- +‎ schatten.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.dərˈsxɑ.tə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: on‧der‧schat‧ten
• Rhymes: -ɑtən

Verb

onderschatten

1. to underestimate

   Antonym: overschatten

Inflection

Conjugation of onderschatten (weak, prefixed)
infinitive	onderschatten
past singular	onderschatte
past participle	onderschat
infinitive	onderschatten
gerund	onderschatten n
	present tense	past tense
1st person singular	onderschat	onderschatte
2nd person sing. (jij)	onderschat	onderschatte
2nd person sing. (u)	onderschat	onderschatte
2nd person sing. (gij)	onderschat	onderschatte
3rd person singular	onderschat	onderschatte
plural	onderschatten	onderschatten
subjunctive sing.1	onderschatte	onderschatte
subjunctive plur.1	onderschatten	onderschatten
imperative sing.	onderschat
imperative plur.1	onderschat
participles	onderschattend	onderschat
1) Archaic.

Derived terms

• onderschatting

Descendants

• → Caribbean Javanese: onderskhat, ngonderskhat