periclitabundus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
perīclitor (“try, prove, test”) + -bundus
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /pe.riː.kli.taːˈbun.dus/, [pɛriːklʲɪt̪äːˈbʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pe.ri.kli.taˈbun.dus/, [periklit̪äˈbun̪d̪us]
Adjective[edit]
perīclitābundus (feminine perīclitābunda, neuter perīclitābundum); first/second-declension adjective
- (post-classical, sometimes with genitive or dative) trying, testing, making a trial or essay
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | perīclitābundus | perīclitābunda | perīclitābundum | perīclitābundī | perīclitābundae | perīclitābunda | |
Genitive | perīclitābundī | perīclitābundae | perīclitābundī | perīclitābundōrum | perīclitābundārum | perīclitābundōrum | |
Dative | perīclitābundō | perīclitābundō | perīclitābundīs | ||||
Accusative | perīclitābundum | perīclitābundam | perīclitābundum | perīclitābundōs | perīclitābundās | perīclitābunda | |
Ablative | perīclitābundō | perīclitābundā | perīclitābundō | perīclitābundīs | |||
Vocative | perīclitābunde | perīclitābunda | perīclitābundum | perīclitābundī | perīclitābundae | perīclitābunda |
References[edit]
- “periclitabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- periclitabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.