poscens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of poscō.

Participle[edit]

poscēns (genitive poscentis); third-declension one-termination participle

  1. begging, requesting, desiring

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative poscēns poscentēs poscentia
Genitive poscentis poscentium
Dative poscentī poscentibus
Accusative poscentem poscēns poscentēs
poscentīs
poscentia
Ablative poscente
poscentī1
poscentibus
Vocative poscēns poscentēs poscentia

1When used purely as an adjective.