powabić

Old Polish

Etymology

From po- +‎ wabić. First attested in 1301–1350.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔvabit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔvabit͡ɕ/

Verb

powabić pf (imperfective powabiać)

1. to encourage someone or something to come closer
   • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie‎^[1], Miechów, page cv 37:

     O, kaco iesc ti to crole mile pouabil

     [O, kako jeść ty to krole mile powabił]

   • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie‎^[2], Miechów, page cr 18:

     Uznaie (sc. człowiek), kegdy sgresil..., ktorimy grehi tuorcha suego na gnew pouabil

     [Uznaje (sc. człowiek), kiegdy zgrzeszył..., ktorymi grzechy tworca swego na gniew powabił]

2. to call, to summon
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 80:

     Acz szą nye wroczy (sc. kmieć) tako powabyony (vocatus), tedy pan oney wszy oszwyathczenym bądze mocz gego dzedziną przes gynszego oszadzycz

     [Acz się nie wroci (sc. kmieć) tako powabiony (vocatus), tedy pan onej wsi oświadczenim będzie moc jego dziedzinę przez jinszego osadzić]

Derived terms

nouns

• powaba

 

Related terms

nouns

• powabne

 

Descendants

• Polish: powabić

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “powabić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “powabić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish powabić. By surface analysis, po- +‎ wabić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈva.bit͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔˈva.bit͡ɕ/
• Rhymes: -abit͡ɕ
• Syllabification: po‧wa‧bić

Verb

powabić pf

1. (transitive, obsolete) to tempt many different people or things; to tempt one after the other
2. (transitive, obsolete) to tempt for some time; to tempt for a bit
3. (reflexive with się, obsolete) to be tempted

Conjugation

Conjugation of powabić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		powabić
future tense	1st	powabię			powabimy
	2nd	powabisz			powabicie
	3rd	powabi			powabią
	impersonal	powabi się
past tense	1st	powabiłem, -(e)m powabił	powabiłam, -(e)m powabiła	powabiłom, -(e)m powabiło	powabiliśmy, -(e)śmy powabili	powabiłyśmy, -(e)śmy powabiły
	2nd	powabiłeś, -(e)ś powabił	powabiłaś, -(e)ś powabiła	powabiłoś, -(e)ś powabiło	powabiliście, -(e)ście powabili	powabiłyście, -(e)ście powabiły
	3rd	powabił	powabiła	powabiło	powabili	powabiły
	impersonal	powabiono
conditional	1st	powabiłbym, bym powabił	powabiłabym, bym powabiła	powabiłobym, bym powabiło	powabilibyśmy, byśmy powabili	powabiłybyśmy, byśmy powabiły
	2nd	powabiłbyś, byś powabił	powabiłabyś, byś powabiła	powabiłobyś, byś powabiło	powabilibyście, byście powabili	powabiłybyście, byście powabiły
	3rd	powabiłby, by powabił	powabiłaby, by powabiła	powabiłoby, by powabiło	powabiliby, by powabili	powabiłyby, by powabiły
	impersonal	powabiono by
imperative	1st	niech powabię			powabmy
	2nd	powab			powabcie
	3rd	niech powabi			niech powabią
passive adjectival participle		powabiony	powabiona	powabione	powabieni	powabione
anterior adverbial participle		powabiwszy
verbal noun		powabienie

Derived terms

adjectives

• powabny

 

nouns

• powab
• powabnia

 

verbs

• powabiać impf

 

Related terms

adverbs

• powabnie

 

nouns

• powabnica
• powabność

 

verbs

• wabić impf

 

Further reading

• powabić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “powabić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “powabić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (13.02.2020) “POWABIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “powabić”, in Słownik języka polskiego‎^[3]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “powabić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[4]
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “powabić”, in Słownik języka polskiego‎^[5] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 835
• powabić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego