praejacio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

praejaciō (present infinitive praejacere, perfect active praejaēcī, supine praejaectum); third conjugation iō-variant

  1. Alternative form of praeicio

Conjugation[edit]

   Conjugation of praejaciō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praejaciō praejacis praejacit praejacimus praejacitis praejaciunt
imperfect praejaciēbam praejaciēbās praejaciēbat praejaciēbāmus praejaciēbātis praejaciēbant
future praejaciam praejaciēs praejaciet praejaciēmus praejaciētis praejacient
perfect praejaēcī praejaēcistī praejaēcit praejaēcimus praejaēcistis praejaēcērunt,
praejaēcēre
pluperfect praejaēceram praejaēcerās praejaēcerat praejaēcerāmus praejaēcerātis praejaēcerant
future perfect praejaēcerō praejaēceris praejaēcerit praejaēcerimus praejaēceritis praejaēcerint
passive present praejacior praejaceris,
praejacere
praejacitur praejacimur praejaciminī praejaciuntur
imperfect praejaciēbar praejaciēbāris,
praejaciēbāre
praejaciēbātur praejaciēbāmur praejaciēbāminī praejaciēbantur
future praejaciar praejaciēris,
praejaciēre
praejaciētur praejaciēmur praejaciēminī praejacientur
perfect praejaectus + present active indicative of sum
pluperfect praejaectus + imperfect active indicative of sum
future perfect praejaectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praejaciam praejaciās praejaciat praejaciāmus praejaciātis praejaciant
imperfect praejacerem praejacerēs praejaceret praejacerēmus praejacerētis praejacerent
perfect praejaēcerim praejaēcerīs praejaēcerit praejaēcerīmus praejaēcerītis praejaēcerint
pluperfect praejaēcissem praejaēcissēs praejaēcisset praejaēcissēmus praejaēcissētis praejaēcissent
passive present praejaciar praejaciāris,
praejaciāre
praejaciātur praejaciāmur praejaciāminī praejaciantur
imperfect praejacerer praejacerēris,
praejacerēre
praejacerētur praejacerēmur praejacerēminī praejacerentur
perfect praejaectus + present active subjunctive of sum
pluperfect praejaectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present praejace praejacite
future praejacitō praejacitō praejacitōte praejaciuntō
passive present praejacere praejaciminī
future praejacitor praejacitor praejaciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praejacere praejaēcisse praejaectūrum esse praejacī praejaectum esse praejaectum īrī
participles praejaciēns praejaectūrus praejaectus praejaciendus,
praejaciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praejaciendī praejaciendō praejaciendum praejaciendō praejaectum praejaectū

References[edit]

  • praejacio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praejacio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.