praejudicium

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Noun[edit]

praejūdicium n (genitive praejūdiciī or praejūdicī); second declension

  1. Alternative form of praeiudicium
    • 1802, Samuel Marshall, A treatise on the law of insurance: in four books:
      et ratio est, quia licet emptio periculi non teneat in praejudicium promifloris, tamen in ejus fevorem ...
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1833, Jacopo Facciolati, Egidio Forcellini, Giuseppe Furlanetto, Totius latinitatis lexicon: Volume 3:
      De quo non praejudicium, sed plane judicium jam factum putatur.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1947 Alfred Rupert Hall, Marie Boas Hall - "Unpublished scientific papers of Isaac Newton"
      Et hoc praejudicium in causa fuisse credo quod in Scholis nomen substantiae Deo et creaturis univoce tribuitur ...

Declension[edit]

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative praejūdicium praejūdicia
Genitive praejūdiciī
praejūdicī1
praejūdiciōrum
Dative praejūdiciō praejūdiciīs
Accusative praejūdicium praejūdicia
Ablative praejūdiciō praejūdiciīs
Vocative praejūdicium praejūdicia

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants[edit]

  • French: préjudice

References[edit]

  • praejudicium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praejudicium in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • praejudicium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • praejudicium”, in William Smith et al., editor (1890), A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin