praestituens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Present participle of praestituō.

Participle

[edit]

praestituēns (genitive praestituentis); third-declension one-termination participle

  1. predetermining

Declension

[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praestituēns praestituentēs praestituentia
Genitive praestituentis praestituentium
Dative praestituentī praestituentibus
Accusative praestituentem praestituēns praestituentēs
praestituentīs
praestituentia
Ablative praestituente
praestituentī1
praestituentibus
Vocative praestituēns praestituentēs praestituentia

1When used purely as an adjective.