praestituo

Latin

Etymology

prae- +‎ statuō

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /prae̯sˈti.tu.oː/, [präe̯s̠ˈt̪ɪt̪uoː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /presˈti.tu.o/, [presˈt̪iːt̪uo]

Verb

praestituō (present infinitive praestituere, perfect active praestituī, supine praestitūtum); third conjugation

1. to determine in advance

Conjugation

Conjugation of praestituō (third conjugation)
indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	praestituō	praestituis	praestituit	praestituimus	praestituitis	praestituunt
	imperfect	praestituēbam	praestituēbās	praestituēbat	praestituēbāmus	praestituēbātis	praestituēbant
	future	praestituam	praestituēs	praestituet	praestituēmus	praestituētis	praestituent
	perfect	praestituī	praestituistī	praestituit	praestituimus	praestituistis	praestituērunt, praestituēre
	pluperfect	praestitueram	praestituerās	praestituerat	praestituerāmus	praestituerātis	praestituerant
	future perfect	praestituerō	praestitueris	praestituerit	praestituerimus	praestitueritis	praestituerint
passive	present	praestituor	praestitueris, praestituere	praestituitur	praestituimur	praestituiminī	praestituuntur
	imperfect	praestituēbar	praestituēbāris, praestituēbāre	praestituēbātur	praestituēbāmur	praestituēbāminī	praestituēbantur
	future	praestituar	praestituēris, praestituēre	praestituētur	praestituēmur	praestituēminī	praestituentur
	perfect	praestitūtus + present active indicative of sum
	pluperfect	praestitūtus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	praestitūtus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	praestituam	praestituās	praestituat	praestituāmus	praestituātis	praestituant
	imperfect	praestituerem	praestituerēs	praestitueret	praestituerēmus	praestituerētis	praestituerent
	perfect	praestituerim	praestituerīs	praestituerit	praestituerīmus	praestituerītis	praestituerint
	pluperfect	praestituissem	praestituissēs	praestituisset	praestituissēmus	praestituissētis	praestituissent
passive	present	praestituar	praestituāris, praestituāre	praestituātur	praestituāmur	praestituāminī	praestituantur
	imperfect	praestituerer	praestituerēris, praestituerēre	praestituerētur	praestituerēmur	praestituerēminī	praestituerentur
	perfect	praestitūtus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	praestitūtus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	—	praestitue	—	—	praestituite	—
	future	—	praestituitō	praestituitō	—	praestituitōte	praestituuntō
passive	present	—	praestituere	—	—	praestituiminī	—
	future	—	praestituitor	praestituitor	—	—	praestituuntor
non-finite forms		active			passive
		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		praestituere	praestituisse	praestitūtūrum esse	praestituī	praestitūtum esse	praestitūtum īrī
participles		praestituēns	—	praestitūtūrus	—	praestitūtus	praestituendus
verbal nouns		gerund				supine
		genitive	dative	accusative	ablative	accusative	ablative
		praestituendī	praestituendō	praestituendum	praestituendō	praestitūtum	praestitūtū

References

• “praestituo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “praestituo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• praestituo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.