praetorianus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From praetor +‎ -iānus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

praetōriānus (feminine praetōriāna, neuter praetōriānum); first/second-declension adjective

  1. praetorian
  2. (relational) bodyguard

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praetōriānus praetōriāna praetōriānum praetōriānī praetōriānae praetōriāna
Genitive praetōriānī praetōriānae praetōriānī praetōriānōrum praetōriānārum praetōriānōrum
Dative praetōriānō praetōriānō praetōriānīs
Accusative praetōriānum praetōriānam praetōriānum praetōriānōs praetōriānās praetōriāna
Ablative praetōriānō praetōriānā praetōriānō praetōriānīs
Vocative praetōriāne praetōriāna praetōriānum praetōriānī praetōriānae praetōriāna

Descendants[edit]

References[edit]

  • praetorianus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praetorianus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praetorianus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.