riksmarskalk
Jump to navigation
Jump to search
Swedish[edit]
Etymology[edit]
riks- + marskalk. Cognate of German Reichsmarschall.
Noun[edit]
riksmarskalk c
Declension[edit]
Declension of riksmarskalk | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | riksmarskalk | riksmarskalken | riksmarskalkar | riksmarskalkarna |
Genitive | riksmarskalks | riksmarskalkens | riksmarskalkars | riksmarskalkarnas |
References[edit]
- ^ Utrikes namnbok (7th ed., 2007) →ISBN