rista

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: rísta, ristà, and rista'

Faroese[edit]

Etymology 1[edit]

From Old Norse hrista

Verb[edit]

rista (third person singular past indicative risti, third person plural past indicative ristu, supine rist)

  1. to shake

Etymology 2[edit]

From Old Norse rísta

Verb[edit]

rista (third person singular past indicative risti, third person plural past indicative ristu, supine rist)

  1. to scratch, to cut

Etymology 3[edit]

From the original meaning "roast, "grill, "grate," from Old Norse rist, from Middle Low German rōsten, from Old Saxon *rōstian, from Proto-West Germanic *raustijan, similar to Danish rist.

Verb[edit]

rista (third person singular past indicative ristaði, third person plural past indicative ristaðu, supine ristað)

  1. to toast (bread)
Conjugation[edit]
Conjugation of rista (group v-30)
infinitive rista
supine ristað
participle (a6)1 ristandi ristaður
present past
first singular risti ristaði
second singular ristar ristaði
third singular ristar ristaði
plural rista ristaðu
imperative
singular rista!
plural ristið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

From Old Norse rísta

Verb[edit]

rista (weak verb, third-person singular past indicative risti, supine rist)

  1. (transitive, with accusative) to cut, to carve
  2. (intransitive, of a ship) to draw
Conjugation[edit]
rista — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að rista
supine
(sagnbót) 		rist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		ristandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég risti við ristum present
(nútíð) 		ég risti við ristum
þú ristir þið ristið þú ristir þið ristið
hann, hún, það ristir þeir, þær, þau rista hann, hún, það risti þeir, þær, þau risti
past
(þátíð) 		ég risti við ristum past
(þátíð) 		ég risti við ristum
þú ristir þið ristuð þú ristir þið ristuð
hann, hún, það risti þeir, þær, þau ristu hann, hún, það risti þeir, þær, þau ristu
imperative
(boðháttur) 		rist (þú) ristið (þið)
Forms with appended personal pronoun
ristu ristiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ristur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		ristur rist rist ristir ristar rist
accusative
(þolfall) 		ristan rista rist rista ristar rist
dative
(þágufall) 		ristum ristri ristu ristum ristum ristum
genitive
(eignarfall) 		rists ristrar rists ristra ristra ristra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		risti rista rista ristu ristu ristu
accusative
(þolfall) 		rista ristu rista ristu ristu ristu
dative
(þágufall) 		rista ristu rista ristu ristu ristu
genitive
(eignarfall) 		rista ristu rista ristu ristu ristu
Synonyms[edit]

Noun[edit]

rista f (genitive singular ristu, nominative plural ristur)

  1. cut, slit
Declension[edit]
declension of rista
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative rista ristan ristur risturnar
accusative ristu ristuna ristur risturnar
dative ristu ristunni ristum ristunum
genitive ristu ristunnar rista ristanna

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

rista (weak verb, third-person singular past indicative ristaði, supine ristað)

  1. (transitive, with accusative) to toast
    ristað brauð — toasted bread
Conjugation[edit]
rista — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að rista
supine
(sagnbót) 		ristað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		ristandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég rista við ristum present
(nútíð) 		ég risti við ristum
þú ristar þið ristið þú ristir þið ristið
hann, hún, það ristar þeir, þær, þau rista hann, hún, það risti þeir, þær, þau risti
past
(þátíð) 		ég ristaði við ristuðum past
(þátíð) 		ég ristaði við ristuðum
þú ristaðir þið ristuðuð þú ristaðir þið ristuðuð
hann, hún, það ristaði þeir, þær, þau ristuðu hann, hún, það ristaði þeir, þær, þau ristuðu
imperative
(boðháttur) 		rista (þú) ristið (þið)
Forms with appended personal pronoun
ristaðu ristiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ristast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að ristast
supine
(sagnbót) 		ristast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		ristandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég ristast við ristumst present
(nútíð) 		ég ristist við ristumst
þú ristast þið ristist þú ristist þið ristist
hann, hún, það ristast þeir, þær, þau ristast hann, hún, það ristist þeir, þær, þau ristist
past
(þátíð) 		ég ristaðist við ristuðumst past
(þátíð) 		ég ristaðist við ristuðumst
þú ristaðist þið ristuðust þú ristaðist þið ristuðust
hann, hún, það ristaðist þeir, þær, þau ristuðust hann, hún, það ristaðist þeir, þær, þau ristuðust
imperative
(boðháttur) 		ristast (þú) ristist (þið)
Forms with appended personal pronoun
ristastu rististi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ristaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		ristaður ristuð ristað ristaðir ristaðar ristuð
accusative
(þolfall) 		ristaðan ristaða ristað ristaða ristaðar ristuð
dative
(þágufall) 		ristuðum ristaðri ristuðu ristuðum ristuðum ristuðum
genitive
(eignarfall) 		ristaðs ristaðrar ristaðs ristaðra ristaðra ristaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		ristaði ristaða ristaða ristuðu ristuðu ristuðu
accusative
(þolfall) 		ristaða ristuðu ristaða ristuðu ristuðu ristuðu
dative
(þágufall) 		ristaða ristuðu ristaða ristuðu ristuðu ristuðu
genitive
(eignarfall) 		ristaða ristuðu ristaða ristuðu ristuðu ristuðu

Italian[edit]

Verb[edit]

rista

  1. second-person singular imperative of ristare

Anagrams[edit]

Norwegian Bokmål[edit]

Alternative forms[edit]

Verb[edit]

rista

  1. inflection of riste:
    1. simple past
    2. past participle

Norwegian Nynorsk[edit]

Verb[edit]

rista (present tense ristar or rister, past tense rista or riste, past participle rista or rist, present participle ristande, imperative rist)

  1. Alternative form of riste

Swedish[edit]

Etymology 1[edit]

Inherited from Old Swedish rista. Cognate of Icelandic rista. Doublet of rita.

Verb[edit]

rista (present ristar, preterite ristade, supine ristat, imperative rista)

  1. carve, cut, scratch with a sharp tool.
    rista (in) runor i sten
    carve runes in(to) stone
Conjugation[edit]
Conjugation of rista (weak)
Active Passive
Infinitive rista ristas
Supine ristat ristats
Imperative rista —
Imper. plural1 risten —
Present Past Present Past
Indicative ristar ristade ristas ristades
Ind. plural1 rista ristade ristas ristades
Subjunctive2 riste ristade ristes ristades
Participles
Present participle ristande
Past participle ristad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Derived terms[edit]
See also[edit]

Etymology 2[edit]

Inherited from Old Norse hrista, from Proto-Germanic *hristijaną. Cognate of Icelandic hrista.

Verb[edit]

rista (present rister, preterite riste, supine rist, imperative rist)

  1. to shake
    Synonym: skaka
Usage notes[edit]

Somewhat literary or poetic.

Conjugation[edit]
Conjugation of rista (weak)
Active Passive
Infinitive rista —
Supine rist —
Imperative rist —
Imper. plural1 risten —
Present Past Present Past
Indicative rister riste — —
Ind. plural1 rista riste — —
Subjunctive2 riste riste — —
Participles
Present participle ristande
Past participle —
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=rista&oldid=78701960"