rozpoznać

Polish

Etymology

From roz- +‎ poznać.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpɔ.znat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔznat͡ɕ
• Syllabification: roz‧po‧znać

Verb

rozpoznać pf (imperfective rozpoznawać)

1. (transitive) to identify, to pick out
2. (transitive) to recognise
3. (reflexive with się) to recognise oneself
4. (reflexive with się) to recognise each other

Conjugation

Conjugation of rozpoznać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozpoznać
future tense	1st	rozpoznam			rozpoznamy
	2nd	rozpoznasz			rozpoznacie
	3rd	rozpozna			rozpoznają
	impersonal	rozpozna się
past tense	1st	rozpoznałem, -(e)m rozpoznał	rozpoznałam, -(e)m rozpoznała	rozpoznałom, -(e)m rozpoznało	rozpoznaliśmy, -(e)śmy rozpoznali	rozpoznałyśmy, -(e)śmy rozpoznały
	2nd	rozpoznałeś, -(e)ś rozpoznał	rozpoznałaś, -(e)ś rozpoznała	rozpoznałoś, -(e)ś rozpoznało	rozpoznaliście, -(e)ście rozpoznali	rozpoznałyście, -(e)ście rozpoznały
	3rd	rozpoznał	rozpoznała	rozpoznało	rozpoznali	rozpoznały
	impersonal	rozpoznano
conditional	1st	rozpoznałbym, bym rozpoznał	rozpoznałabym, bym rozpoznała	rozpoznałobym, bym rozpoznało	rozpoznalibyśmy, byśmy rozpoznali	rozpoznałybyśmy, byśmy rozpoznały
	2nd	rozpoznałbyś, byś rozpoznał	rozpoznałabyś, byś rozpoznała	rozpoznałobyś, byś rozpoznało	rozpoznalibyście, byście rozpoznali	rozpoznałybyście, byście rozpoznały
	3rd	rozpoznałby, by rozpoznał	rozpoznałaby, by rozpoznała	rozpoznałoby, by rozpoznało	rozpoznaliby, by rozpoznali	rozpoznałyby, by rozpoznały
	impersonal	rozpoznano by
imperative	1st	niech rozpoznam			rozpoznajmy
	2nd	rozpoznaj			rozpoznajcie
	3rd	niech rozpozna			niech rozpoznają
passive adjectival participle		rozpoznany	rozpoznana	rozpoznane	rozpoznani	rozpoznane
anterior adverbial participle		rozpoznawszy
verbal noun		rozpoznanie

Related terms

adjective

• rozpoznawalny

 

Further reading

• rozpoznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpoznać in Polish dictionaries at PWN