sétány

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

From the stem of sétál +‎ -ány. Created during the Hungarian language reform, which took place in the 18th–19th centuries.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈʃeːtaːɲ]
  • Hyphenation: sé‧tány
  • Rhymes: -aːɲ

Noun[edit]

sétány (plural sétányok)

  1. promenade, esplanade
    Synonym: promenád

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative sétány sétányok
accusative sétányt sétányokat
dative sétánynak sétányoknak
instrumental sétánnyal sétányokkal
causal-final sétányért sétányokért
translative sétánnyá sétányokká
terminative sétányig sétányokig
essive-formal sétányként sétányokként
essive-modal
inessive sétányban sétányokban
superessive sétányon sétányokon
adessive sétánynál sétányoknál
illative sétányba sétányokba
sublative sétányra sétányokra
allative sétányhoz sétányokhoz
elative sétányból sétányokból
delative sétányról sétányokról
ablative sétánytól sétányoktól
non-attributive
possessive - singular
sétányé sétányoké
non-attributive
possessive - plural
sétányéi sétányokéi
Possessive forms of sétány
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. sétányom sétányaim
2nd person sing. sétányod sétányaid
3rd person sing. sétánya sétányai
1st person plural sétányunk sétányaink
2nd person plural sétányotok sétányaitok
3rd person plural sétányuk sétányaik

Further reading[edit]

  • sétány in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN