secutuleia

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From secūtulēius (mulier) (woman who follows).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

secūtulēia f (genitive secūtulēiae); first declension

  1. prostitute

Declension[edit]

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative secūtulēia secūtulēiae
Genitive secūtulēiae secūtulēiārum
Dative secūtulēiae secūtulēiīs
Accusative secūtulēiam secūtulēiās
Ablative secūtulēiā secūtulēiīs
Vocative secūtulēia secūtulēiae

Adjective[edit]

secūtulēia

  1. inflection of secūtulēius:
    1. feminine nominative/vocative singular
    2. neuter nominative/accusative/vocative plural

Adjective[edit]

secūtulēiā

  1. feminine ablative singular of secūtulēius