sfajczyć

Polish[edit]

From s- +‎ fajczyć.

sfajczyć pf (imperfective fajczyć)

Conjugation of sfajczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sfajczyć
future tense	1^st	sfajczę			sfajczymy
	2^nd	sfajczysz			sfajczycie
	3^rd	sfajczy			sfajczą
	impersonal	sfajczy się
past tense	1^st	sfajczyłem, -(e)m sfajczył	sfajczyłam, -(e)m sfajczyła	sfajczyłom, -(e)m sfajczyło	sfajczyliśmy, -(e)śmy sfajczyli	sfajczyłyśmy, -(e)śmy sfajczyły
	2^nd	sfajczyłeś, -(e)ś sfajczył	sfajczyłaś, -(e)ś sfajczyła	sfajczyłoś, -(e)ś sfajczyło	sfajczyliście, -(e)ście sfajczyli	sfajczyłyście, -(e)ście sfajczyły
	3^rd	sfajczył	sfajczyła	sfajczyło	sfajczyli	sfajczyły
	impersonal	sfajczono
conditional	1^st	sfajczyłbym, bym sfajczył	sfajczyłabym, bym sfajczyła	sfajczyłobym, bym sfajczyło	sfajczylibyśmy, byśmy sfajczyli	sfajczyłybyśmy, byśmy sfajczyły
	2^nd	sfajczyłbyś, byś sfajczył	sfajczyłabyś, byś sfajczyła	sfajczyłobyś, byś sfajczyło	sfajczylibyście, byście sfajczyli	sfajczyłybyście, byście sfajczyły
	3^rd	sfajczyłby, by sfajczył	sfajczyłaby, by sfajczyła	sfajczyłoby, by sfajczyło	sfajczyliby, by sfajczyli	sfajczyłyby, by sfajczyły
	impersonal	sfajczono by
imperative	1^st	niech sfajczę			sfajczmy
	2^nd	sfajcz			sfajczcie
	3^rd	niech sfajczy			niech sfajczą
passive adjectival participle		sfajczony	sfajczona	sfajczone	sfajczeni	sfajczone
anterior adverbial participle		sfajczywszy
verbal noun		sfajczenie

adjectives

adverb

nouns

verb