skrzyczeć

Polish

Etymology

From s- +‎ krzyczeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskʂɨ.t͡ʂɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ʂɛt͡ɕ
• Syllabification: skrzy‧czeć

Verb

skrzyczeć pf

1. (transitive) to scold, to chide, to rebuke

   Synonyms: okrzyczeć, nakrzyczeć, zbesztać, złajać, zganić, skarcić, upomnieć, napomnieć

Conjugation

Conjugation of skrzyczeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skrzyczeć
future tense	1st	skrzyczę			skrzyczymy
	2nd	skrzyczysz			skrzyczycie
	3rd	skrzyczy			skrzyczą
	impersonal	skrzyczy się
past tense	1st	skrzyczałem, -(e)m skrzyczał	skrzyczałam, -(e)m skrzyczała	skrzyczałom, -(e)m skrzyczało	skrzyczeliśmy, -(e)śmy skrzyczeli	skrzyczałyśmy, -(e)śmy skrzyczały
	2nd	skrzyczałeś, -(e)ś skrzyczał	skrzyczałaś, -(e)ś skrzyczała	skrzyczałoś, -(e)ś skrzyczało	skrzyczeliście, -(e)ście skrzyczeli	skrzyczałyście, -(e)ście skrzyczały
	3rd	skrzyczał	skrzyczała	skrzyczało	skrzyczeli	skrzyczały
	impersonal	skrzyczano
conditional	1st	skrzyczałbym, bym skrzyczał	skrzyczałabym, bym skrzyczała	skrzyczałobym, bym skrzyczało	skrzyczelibyśmy, byśmy skrzyczeli	skrzyczałybyśmy, byśmy skrzyczały
	2nd	skrzyczałbyś, byś skrzyczał	skrzyczałabyś, byś skrzyczała	skrzyczałobyś, byś skrzyczało	skrzyczelibyście, byście skrzyczeli	skrzyczałybyście, byście skrzyczały
	3rd	skrzyczałby, by skrzyczał	skrzyczałaby, by skrzyczała	skrzyczałoby, by skrzyczało	skrzyczeliby, by skrzyczeli	skrzyczałyby, by skrzyczały
	impersonal	skrzyczano by
imperative	1st	niech skrzyczę			skrzyczmy
	2nd	skrzycz			skrzyczcie
	3rd	niech skrzyczy			niech skrzyczą
passive adjectival participle		skrzyczany	skrzyczana	skrzyczane	skrzyczani	skrzyczane
anterior adverbial participle		skrzyczawszy
verbal noun		skrzyczenie

Further reading

• skrzyczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skrzyczeć in Polish dictionaries at PWN