stortregenen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Pronunciation[edit]
Etymology 1[edit]
Compound of storten + regenen.
Verb[edit]
stortregenen
- (impersonal) to downpour [from 17th c.]
Inflection[edit]
Inflection of stortregenen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | stortregenen | |||
past singular | stortregende | |||
past participle | gestortregend | |||
infinitive | stortregenen | |||
gerund | stortregenen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | stortregen | stortregende | ||
2nd person sing. (jij) | stortregent | stortregende | ||
2nd person sing. (u) | stortregent | stortregende | ||
2nd person sing. (gij) | stortregent | stortregende | ||
3rd person singular | stortregent | stortregende | ||
plural | stortregenen | stortregenden | ||
subjunctive sing.1 | stortregene | stortregende | ||
subjunctive plur.1 | stortregenen | stortregenden | ||
imperative sing. | stortregen | |||
imperative plur.1 | stortregent | |||
participles | stortregenend | gestortregend | ||
1) Archaic. |
Related terms[edit]
Etymology 2[edit]
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun[edit]
stortregenen
- (archaic) plural of stortregen