tairg

See also: táirg

Irish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt̪ˠaɾʲɪɟ/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈt̪ˠæɾʲɪɟ/

Etymology 1

From Middle Irish taircid, from Old Irish do·fairget, from to- +‎ ar- +‎ ad- +‎ guidid (“to pray”).

Verb

tairg (present analytic tairgeann, future analytic tairgfidh, verbal noun tairiscint, past participle tairgthe)

1. offer, bid

Conjugation

conjugation of tairg (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	tairgim	tairgeann tú; tairgir†	tairgeann sé, sí	tairgimid	tairgeann sibh	tairgeann siad; tairgid†	a thairgeann; a thairgeas / a dtairgeann*; a dtairgeas*	tairgtear
	past	thairg mé; thairgeas	thairg tú; thairgis	thairg sé, sí	thairgeamar; thairg muid	thairg sibh; thairgeabhair	thairg siad; thairgeadar	a thairg / ar thairg*	tairgeadh
	past habitual	thairginn / dtairginn‡‡	thairgteá / dtairgteᇇ	thairgeadh sé, sí / dtairgeadh sé, s퇇	thairgimis; thairgeadh muid / dtairgimis‡‡; dtairgeadh muid‡‡	thairgeadh sibh / dtairgeadh sibh‡‡	thairgidís; thairgeadh siad / dtairgidís‡‡; dtairgeadh siad‡‡	a thairgeadh / a dtairgeadh*	thairgtí / dtairgt퇇
future		tairgfidh mé; tairgfead	tairgfidh tú; tairgfir†	tairgfidh sé, sí	tairgfimid; tairgfidh muid	tairgfidh sibh	tairgfidh siad; tairgfid†	a thairgfidh; a thairgfeas / a dtairgfidh*; a dtairgfeas*	tairgfear
conditional		thairgfinn / dtairgfinn‡‡	thairgfeá / dtairgfeᇇ	thairgfeadh sé, sí / dtairgfeadh sé, s퇇	thairgfimis; thairgfeadh muid / dtairgfimis‡‡; dtairgfeadh muid‡‡	thairgfeadh sibh / dtairgfeadh sibh‡‡	thairgfidís; thairgfeadh siad / dtairgfidís‡‡; dtairgfeadh siad‡‡	a thairgfeadh / a dtairgfeadh*	thairgfí / dtairgf퇇
subjunctive	present	go dtairge mé; go dtairgead†	go dtairge tú; go dtairgir†	go dtairge sé, sí	go dtairgimid; go dtairge muid	go dtairge sibh	go dtairge siad; go dtairgid†	—	go dtairgtear
	past	dá dtairginn	dá dtairgteá	dá dtairgeadh sé, sí	dá dtairgimis; dá dtairgeadh muid	dá dtairgeadh sibh	dá dtairgidís; dá dtairgeadh siad	—	dá dtairgtí
imperative		tairgim	tairg	tairgeadh sé, sí	tairgimis	tairgigí; tairgidh†	tairgidís	—	tairgtear
verbal noun		tairiscint
past participle		tairgthe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

• ofráil
• ordaigh do

Derived terms

• tairiscint

Further reading

• Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 45

Etymology 2

Verb

tairg

1. (Munster) Alternative spelling of tairrig (“to pull, draw, drag”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
tairg	thairg	dtairg
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Scottish Gaelic

Etymology

From Middle Irish taircid, from Old Irish do·fairget, from to- +‎ ar- +‎ ad- +‎ guidid (“to pray”).

Verb

tairg (past thairg, future tairgidh, verbal noun tairgse, past participle tairgte)

1. offer

Synonyms

• tathainn

Derived terms

• tairg comhairle do