temetetlen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

temet (to bury) +‎ -etlen (without)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈtɛmɛtɛtlɛn]
  • Hyphenation: te‧me‧tet‧len

Adjective[edit]

temetetlen (not comparable)

  1. unburied (not having been buried)

Declension[edit]

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative temetetlen temetetlenek
accusative temetetlent temetetleneket
dative temetetlennek temetetleneknek
instrumental temetetlennel temetetlenekkel
causal-final temetetlenért temetetlenekért
translative temetetlenné temetetlenekké
terminative temetetlenig temetetlenekig
essive-formal temetetlenként temetetlenekként
essive-modal temetetlenül
inessive temetetlenben temetetlenekben
superessive temetetlenen temetetleneken
adessive temetetlennél temetetleneknél
illative temetetlenbe temetetlenekbe
sublative temetetlenre temetetlenekre
allative temetetlenhez temetetlenekhez
elative temetetlenből temetetlenekből
delative temetetlenről temetetlenekről
ablative temetetlentől temetetlenektől
non-attributive
possessive - singular
temetetlené temetetleneké
non-attributive
possessive - plural
temetetlenéi temetetlenekéi

Further reading[edit]