virtude

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Since the 13th century. From a semi-learned alteration of From Old Galician-Portuguese vertude (based on its etymology), from Latin virtūtem, accusative singular of virtūs (manliness; virtue).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [biɾˈtuðɪ], [biɾˈtu]

Noun[edit]

virtude f (plural virtudes)

  1. virtue, quality
    Synonym: propiedade
  2. virtue (excellence in morals)
  3. (archaic) miracle, divine intervention

References[edit]

  • vertude” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • virtude” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • virtude” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • virtude” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.

Portuguese[edit]

Portuguese Wikipedia has an article on:
Wikipedia pt

Etymology[edit]

From a semi-learned alteration of Old Galician-Portuguese vertude (based on its etymology), from Latin virtūtem (manliness; virtue), from vir (man), from Proto-Indo-European *wiHrós.

Pronunciation[edit]

 
 

  • Rhymes: (Brazil) -ud͡ʒi, (Portugal) -udɨ
  • Hyphenation: vir‧tu‧de

Noun[edit]

virtude f (plural virtudes)

  1. (uncountable) virtue (excellence in morals)
  2. (philosophy, theology) virtue (each of several qualities held to be particularly important)
  3. (angelology) virtue (angelic creature of the second sphere)

Coordinate terms[edit]

Derived terms[edit]

Related terms[edit]