werbować

Polish

Etymology

Borrowed from German werben + -ować.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɛrˈbɔ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: wer‧bo‧wać

Verb

werbować impf (perfective zwerbować)

1. (transitive) to recruit

   Synonym: rekrutować

2. (transitive) to enroll, to enlist

   Synonym: zapisywać

3. (transitive) to levy

   Synonym: zaciągać

4. (reflexive with się) to become enlisted

Conjugation

Conjugation of werbować impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		werbować
present tense	1st	werbuję			werbujemy
	2nd	werbujesz			werbujecie
	3rd	werbuje			werbują
	impersonal	werbuje się
past tense	1st	werbowałem, -(e)m werbował	werbowałam, -(e)m werbowała	werbowałom, -(e)m werbowało	werbowaliśmy, -(e)śmy werbowali	werbowałyśmy, -(e)śmy werbowały
	2nd	werbowałeś, -(e)ś werbował	werbowałaś, -(e)ś werbowała	werbowałoś, -(e)ś werbowało	werbowaliście, -(e)ście werbowali	werbowałyście, -(e)ście werbowały
	3rd	werbował	werbowała	werbowało	werbowali	werbowały
	impersonal	werbowano
future tense	1st	będę werbował, będę werbować	będę werbowała, będę werbować	będę werbowało, będę werbować	będziemy werbowali, będziemy werbować	będziemy werbowały, będziemy werbować
	2nd	będziesz werbował, będziesz werbować	będziesz werbowała, będziesz werbować	będziesz werbowało, będziesz werbować	będziecie werbowali, będziecie werbować	będziecie werbowały, będziecie werbować
	3rd	będzie werbował, będzie werbować	będzie werbowała, będzie werbować	będzie werbowało, będzie werbować	będą werbowali, będą werbować	będą werbowały, będą werbować
	impersonal	będzie werbować się
conditional	1st	werbowałbym, bym werbował	werbowałabym, bym werbowała	werbowałobym, bym werbowało	werbowalibyśmy, byśmy werbowali	werbowałybyśmy, byśmy werbowały
	2nd	werbowałbyś, byś werbował	werbowałabyś, byś werbowała	werbowałobyś, byś werbowało	werbowalibyście, byście werbowali	werbowałybyście, byście werbowały
	3rd	werbowałby, by werbował	werbowałaby, by werbowała	werbowałoby, by werbowało	werbowaliby, by werbowali	werbowałyby, by werbowały
	impersonal	werbowano by
imperative	1st	niech werbuję			werbujmy
	2nd	werbuj			werbujcie
	3rd	niech werbuje			niech werbują
active adjectival participle		werbujący	werbująca	werbujące	werbujący	werbujące
passive adjectival participle		werbowany	werbowana	werbowane	werbowani	werbowane
contemporary adverbial participle		werbując
verbal noun		werbowanie

Derived terms

• werbownik

 

Related terms

• werbunek

 

Descendants

• → Belarusian: вербава́ць (vjerbavácʹ, “to recruit; to enlist”)
• → Russian: вербова́ть (verbovátʹ, “to recruit; to enlist”)
• → Ukrainian: вербува́ти (verbuváty, “to recruit; to enlist”)

Further reading

• werbować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• werbować in Polish dictionaries at PWN