wybiec

Polish

Alternative forms

• wybiegnąć

Etymology

From wy- +‎ biec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.bjɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨbjɛt͡s
• Syllabification: wy‧biec

Verb

wybiec pf (imperfective wybiegać)

1. (intransitive) to run out, to exit by running

   Antonym: wbiec

Conjugation

Conjugation of wybiec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wybiec
future tense	1st	wybiegnę			wybiegniemy
	2nd	wybiegniesz			wybiegniecie
	3rd	wybiegnie			wybiegną
	impersonal	wybiegnie się
past tense	1st	wybiegłem, -(e)m wybiegł	wybiegłam, -(e)m wybiegła	wybiegłom, -(e)m wybiegło	wybiegliśmy, -(e)śmy wybiegli	wybiegłyśmy, -(e)śmy wybiegły
	2nd	wybiegłeś, -(e)ś wybiegł	wybiegłaś, -(e)ś wybiegła	wybiegłoś, -(e)ś wybiegło	wybiegliście, -(e)ście wybiegli	wybiegłyście, -(e)ście wybiegły
	3rd	wybiegł	wybiegła	wybiegło	wybiegli	wybiegły
	impersonal	wybiegnięto
conditional	1st	wybiegłbym, bym wybiegł	wybiegłabym, bym wybiegła	wybiegłobym, bym wybiegło	wybieglibyśmy, byśmy wybiegli	wybiegłybyśmy, byśmy wybiegły
	2nd	wybiegłbyś, byś wybiegł	wybiegłabyś, byś wybiegła	wybiegłobyś, byś wybiegło	wybieglibyście, byście wybiegli	wybiegłybyście, byście wybiegły
	3rd	wybiegłby, by wybiegł	wybiegłaby, by wybiegła	wybiegłoby, by wybiegło	wybiegliby, by wybiegli	wybiegłyby, by wybiegły
	impersonal	wybiegnięto by
imperative	1st	niech wybiegnę			wybiegnijmy
	2nd	wybiegnij			wybiegnijcie
	3rd	niech wybiegnie			niech wybiegną
anterior adverbial participle		wybiegłszy
verbal noun		wybiegnięcie

Further reading

• wybiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wybiec in Polish dictionaries at PWN