wykarmić

Polish

Etymology

From wy- +‎ karmić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈkar.mit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -armit͡ɕ
• Syllabification: wy‧kar‧mić

Verb

wykarmić pf (imperfective wykarmiać)

1. (transitive) to suckle
2. (transitive) to feed, to sustain

   Synonym: wyżywić

Conjugation

Conjugation of wykarmić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykarmić
future tense	1st	wykarmię			wykarmimy
	2nd	wykarmisz			wykarmicie
	3rd	wykarmi			wykarmią
	impersonal	wykarmi się
past tense	1st	wykarmiłem, -(e)m wykarmił	wykarmiłam, -(e)m wykarmiła	wykarmiłom, -(e)m wykarmiło	wykarmiliśmy, -(e)śmy wykarmili	wykarmiłyśmy, -(e)śmy wykarmiły
	2nd	wykarmiłeś, -(e)ś wykarmił	wykarmiłaś, -(e)ś wykarmiła	wykarmiłoś, -(e)ś wykarmiło	wykarmiliście, -(e)ście wykarmili	wykarmiłyście, -(e)ście wykarmiły
	3rd	wykarmił	wykarmiła	wykarmiło	wykarmili	wykarmiły
	impersonal	wykarmiono
conditional	1st	wykarmiłbym, bym wykarmił	wykarmiłabym, bym wykarmiła	wykarmiłobym, bym wykarmiło	wykarmilibyśmy, byśmy wykarmili	wykarmiłybyśmy, byśmy wykarmiły
	2nd	wykarmiłbyś, byś wykarmił	wykarmiłabyś, byś wykarmiła	wykarmiłobyś, byś wykarmiło	wykarmilibyście, byście wykarmili	wykarmiłybyście, byście wykarmiły
	3rd	wykarmiłby, by wykarmił	wykarmiłaby, by wykarmiła	wykarmiłoby, by wykarmiło	wykarmiliby, by wykarmili	wykarmiłyby, by wykarmiły
	impersonal	wykarmiono by
imperative	1st	niech wykarmię			wykarmmy
	2nd	wykarm			wykarmcie
	3rd	niech wykarmi			niech wykarmią
passive adjectival participle		wykarmiony	wykarmiona	wykarmione	wykarmieni	wykarmione
anterior adverbial participle		wykarmiwszy
verbal noun		wykarmienie

Further reading

• wykarmić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykarmić in Polish dictionaries at PWN