zaklatott

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

zaklat +‎ -ott

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈzɒklɒtotː]
  • Hyphenation: zak‧la‧tott
  • Rhymes: -otː

Verb[edit]

zaklatott

  1. third-person singular indicative past indefinite of zaklat

Participle[edit]

zaklatott

  1. past participle of zaklat

Adjective[edit]

zaklatott (comparative zaklatottabb, superlative legzaklatottabb)

  1. worried, tormented, upset
    Antonyms: nyugodt, békés, derűs

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative zaklatott zaklatottak
accusative zaklatottat zaklatottakat
dative zaklatottnak zaklatottaknak
instrumental zaklatottal zaklatottakkal
causal-final zaklatottért zaklatottakért
translative zaklatottá zaklatottakká
terminative zaklatottig zaklatottakig
essive-formal zaklatottként zaklatottakként
essive-modal
inessive zaklatottban zaklatottakban
superessive zaklatotton zaklatottakon
adessive zaklatottnál zaklatottaknál
illative zaklatottba zaklatottakba
sublative zaklatottra zaklatottakra
allative zaklatotthoz zaklatottakhoz
elative zaklatottból zaklatottakból
delative zaklatottról zaklatottakról
ablative zaklatottól zaklatottaktól
non-attributive
possessive - singular
zaklatotté zaklatottaké
non-attributive
possessive - plural
zaklatottéi zaklatottakéi

Derived terms[edit]

Further reading[edit]