zmusić

Polish

Etymology

From z- +‎ musi(e)ć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzmu.ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uɕit͡ɕ
• Syllabification: zmu‧sić

Verb

zmusić pf (imperfective zmuszać)

1. (transitive) to compel, to force, to make someone [+ do (genitive) = do something]

   Zmusił mnie do śpiewania! ― He made me sing!

2. (transitive, of a situation) to make someone [+ do (genitive) = do something] (to cause someone to act against their will)
3. (reflexive with się) to compel oneself, to force oneself, to make oneself [+ do (genitive) = do something]

Conjugation

Conjugation of zmusić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zmusić
future tense	1st	zmuszę			zmusimy
	2nd	zmusisz			zmusicie
	3rd	zmusi			zmuszą
	impersonal	zmusi się
past tense	1st	zmusiłem, -(e)m zmusił	zmusiłam, -(e)m zmusiła	zmusiłom, -(e)m zmusiło	zmusiliśmy, -(e)śmy zmusili	zmusiłyśmy, -(e)śmy zmusiły
	2nd	zmusiłeś, -(e)ś zmusił	zmusiłaś, -(e)ś zmusiła	zmusiłoś, -(e)ś zmusiło	zmusiliście, -(e)ście zmusili	zmusiłyście, -(e)ście zmusiły
	3rd	zmusił	zmusiła	zmusiło	zmusili	zmusiły
	impersonal	zmuszono
conditional	1st	zmusiłbym, bym zmusił	zmusiłabym, bym zmusiła	zmusiłobym, bym zmusiło	zmusilibyśmy, byśmy zmusili	zmusiłybyśmy, byśmy zmusiły
	2nd	zmusiłbyś, byś zmusił	zmusiłabyś, byś zmusiła	zmusiłobyś, byś zmusiło	zmusilibyście, byście zmusili	zmusiłybyście, byście zmusiły
	3rd	zmusiłby, by zmusił	zmusiłaby, by zmusiła	zmusiłoby, by zmusiło	zmusiliby, by zmusili	zmusiłyby, by zmusiły
	impersonal	zmuszono by
imperative	1st	niech zmuszę			zmuśmy
	2nd	zmuś			zmuście
	3rd	niech zmusi			niech zmuszą
passive adjectival participle		zmuszony	zmuszona	zmuszone	zmuszeni	zmuszone
anterior adverbial participle		zmusiwszy
verbal noun		zmuszenie

Further reading

• zmusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zmusić in Polish dictionaries at PWN