ὑπολαμβάνω

Ancient Greek

Etymology

From ῠ̔πο- (hupo-, “under”) +‎ λᾰμβᾰ́νω (lambánō, “to take”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.lam.bá.nɔː/ → /y.po.lamˈba.no/ → /i.po.lamˈba.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.lam.bá.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.po.lamˈba.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.po.lamˈba.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.po.lamˈba.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.po.lamˈba.no/

Verb

ῠ̔πολᾰμβᾰ́νω • (hupolambánō)

1. to take up
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.24.6:

     τὸν δὲ δελφῖνα λέγουσι ὑπολαβόντα ἐξενεῖκαι ἐπὶ Ταίναρον

     tòn dè delphîna légousi hupolabónta exeneîkai epì Taínaron

     But it is said that a dolphin took up Arion and bore him to Taenarus.

   1. to bear up, support
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.72.4:

        αἱ δὲ ὄπισθε παρὰ τοὺς μηροὺς τὰς γαστέρας ὑπολαμβάνουσι

        hai dè ópisthe parà toùs mēroùs tàs gastéras hupolambánousi

        The wheel in the back supports the weight of the belly by the hindquarters.

   2. to take up, seize
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.179.2:

        καί μιν, ὡς πλέοντα γενέσθαι κατὰ Μαλέην, ὑπολαβεῖν ἄνεμον βορέην καὶ ἀποφέρειν πρὸς τὴν Λιβύην

        kaí min, hōs pléonta genésthai katà Maléēn, hupolabeîn ánemon boréēn kaì apophérein pròs tḕn Libúēn

        But when he was off Malea, a north wind took him up and carried him away to Libya.

   3. to interpret, take (to mean)
      • 380 BCE, Plato, The Republic 338d:

        βδελυρὸς γὰρ εἶ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, καὶ ταύτῃ ὑπολαμβάνεις ᾗ ἂν κακουργήσαις μάλιστα τὸν λόγον

        bdeluròs gàr eî, éphē, ô Sṓkrates, kaì taútēi hupolambáneis hêi àn kakourgḗsais málista tòn lógon

        You're a cad, Socrates, and take my statement in the most detrimental sense.

   4. Ι take up, address, accept
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 1.1.7:

        ὁ δὲ Κῦρος ὑπολαβὼν τοὺς φεύγοντας συλλέξας στράτευμα ἐπολιόρκει Μίλητον

        ho dè Kûros hupolabṑn toùs pheúgontas sulléxas stráteuma epoliórkei Mílēton

        Cyrus thereupon took the exiles [under his protection], collected an army, and laid siege to Miletus.

   5. to assume, suppose
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.55.2:

        καὶ αὐτοὺς ὑπολαβεῖν θεῖον εἶναι τὸ ἐπαγγελλόμενον αὐτοῖσι, καί σφεας ἐκ τούτου ποιῆσαι

        kaì autoùs hupolabeîn theîon eînai tò epangellómenon autoîsi, kaí spheas ek toútou poiêsai

        The people of Dodona assumed that the message was divine, and therefore established the oracular shrine.

   6. to draw away
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.121.3:

        δάνεισμα γὰρ ποιησάμενοι ὑπολαβεῖν οἷοί τ’ ἐσμὲν μισθῷ μείζονι τοὺς ξένους αὐτῶν ναυβάτας

        dáneisma gàr poiēsámenoi hupolabeîn hoîoí t’ esmèn misthôi meízoni toùs xénous autôn naubátas

        A loan from these enables us to draw away their foreign sailors by the offer of higher pay.

   7. to take away, seize, remove
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.58.2:

        καὶ οἱ μὲν ἀνεχώρησαν οἰόμενοί τι ἐρεῖν αὐτόν, ὁ δὲ τοῖς ἐπικούροις φράσας τὰ ὅπλα ὑπολαβεῖν

        kaì hoi mèn anekhṓrēsan oiómenoí ti ereîn autón, ho dè toîs epikoúrois phrásas tà hópla hupolabeîn

        They withdrew accordingly, fancying he had something to say; upon which he told the mercenaries to remove their arms.

Conjugation

   Present: ῠ̔πολᾰμβᾰ́νω, ῠ̔πολᾰμβᾰ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νω	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νεις	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νει	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νετον	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νετον	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νομεν	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νετε	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νω	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νῃς	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νῃ	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νητον	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νητον	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νωμεν	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νητε	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νωσῐ(ν)
	optative	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νοιμῐ	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νοις	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νοι	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νοιτον	ῠ̔πολᾰμβᾰνοίτην	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νοιμεν	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νοιτε	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νοιεν
	imperative		ῠ̔πολᾰ́μβᾰνε	ῠ̔πολᾰμβᾰνέτω	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νετον	ῠ̔πολᾰμβᾰνέτων		ῠ̔πολᾰμβᾰ́νετε	ῠ̔πολᾰμβᾰνόντων
middle/ passive	indicative	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νομαι	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νῃ, ῠ̔πολᾰμβᾰ́νει	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νεται	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νεσθον	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νεσθον	ῠ̔πολᾰμβᾰνόμεθᾰ	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νεσθε	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νονται
	subjunctive	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νωμαι	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νῃ	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νηται	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νησθον	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νησθον	ῠ̔πολᾰμβᾰνώμεθᾰ	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νησθε	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νωνται
	optative	ῠ̔πολᾰμβᾰνοίμην	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νοιο	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νοιτο	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νοισθον	ῠ̔πολᾰμβᾰνοίσθην	ῠ̔πολᾰμβᾰνοίμεθᾰ	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νοισθε	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νοιντο
	imperative		ῠ̔πολᾰμβᾰ́νου	ῠ̔πολᾰμβᾰνέσθω	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νεσθον	ῠ̔πολᾰμβᾰνέσθων		ῠ̔πολᾰμβᾰ́νεσθε	ῠ̔πολᾰμβᾰνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ῠ̔πολᾰμβᾰ́νειν				ῠ̔πολᾰμβᾰ́νεσθαι
participle	m	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νων				ῠ̔πολᾰμβᾰνόμενος
	f	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νουσᾰ				ῠ̔πολᾰμβᾰνομένη
	n	ῠ̔πολᾰμβᾰ́νον				ῠ̔πολᾰμβᾰνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ῠ̔πελᾰ́μβᾰνον, ῠ̔πελᾰμβᾰνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔πελᾰ́μβᾰνον	ῠ̔πελᾰ́μβᾰνες	ῠ̔πελᾰ́μβᾰνε(ν)	ῠ̔πελᾰμβᾰ́νετον	ῠ̔πελᾰμβᾰνέτην	ῠ̔πελᾰμβᾰ́νομεν	ῠ̔πελᾰμβᾰ́νετε	ῠ̔πελᾰ́μβᾰνον
middle/ passive	indicative	ῠ̔πελᾰμβᾰνόμην	ῠ̔πελᾰμβᾰ́νου	ῠ̔πελᾰμβᾰ́νετο	ῠ̔πελᾰμβᾰ́νεσθον	ῠ̔πελᾰμβᾰνέσθην	ῠ̔πελᾰμβᾰνόμεθᾰ	ῠ̔πελᾰμβᾰ́νεσθε	ῠ̔πελᾰμβᾰ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ῠ̔πολήψομαι, ῠ̔ποληφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ῠ̔πολήψομαι	ῠ̔πολήψῃ, ῠ̔πολήψει	ῠ̔πολήψεται	ῠ̔πολήψεσθον	ῠ̔πολήψεσθον	ῠ̔ποληψόμεθᾰ	ῠ̔πολήψεσθε	ῠ̔πολήψονται
	optative	ῠ̔ποληψοίμην	ῠ̔πολήψοιο	ῠ̔πολήψοιτο	ῠ̔πολήψοισθον	ῠ̔ποληψοίσθην	ῠ̔ποληψοίμεθᾰ	ῠ̔πολήψοισθε	ῠ̔πολήψοιντο
passive	indicative	ῠ̔ποληφθήσομαι	ῠ̔ποληφθήσῃ	ῠ̔ποληφθήσεται	ῠ̔ποληφθήσεσθον	ῠ̔ποληφθήσεσθον	ῠ̔ποληφθησόμεθᾰ	ῠ̔ποληφθήσεσθε	ῠ̔ποληφθήσονται
	optative	ῠ̔ποληφθησοίμην	ῠ̔ποληφθήσοιο	ῠ̔ποληφθήσοιτο	ῠ̔ποληφθήσοισθον	ῠ̔ποληφθησοίσθην	ῠ̔ποληφθησοίμεθᾰ	ῠ̔ποληφθήσοισθε	ῠ̔ποληφθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					ῠ̔πολήψεσθαι		ῠ̔ποληφθήσεσθαι
participle	m				ῠ̔ποληψόμενος		ῠ̔ποληφθησόμενος
	f				ῠ̔ποληψομένη		ῠ̔ποληφθησομένη
	n				ῠ̔ποληψόμενον		ῠ̔ποληφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ῠ̔πέλᾰβον, ῠ̔πελᾰβόμην, ῠ̔πελήφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔πέλᾰβον	ῠ̔πέλᾰβες	ῠ̔πέλᾰβε(ν)	ῠ̔πελᾰ́βετον	ῠ̔πελᾰβέτην	ῠ̔πελᾰ́βομεν	ῠ̔πελᾰ́βετε	ῠ̔πέλᾰβον
	subjunctive	ῠ̔πολᾰ́βω	ῠ̔πολᾰ́βῃς	ῠ̔πολᾰ́βῃ	ῠ̔πολᾰ́βητον	ῠ̔πολᾰ́βητον	ῠ̔πολᾰ́βωμεν	ῠ̔πολᾰ́βητε	ῠ̔πολᾰ́βωσῐ(ν)
	optative	ῠ̔πολᾰ́βοιμῐ	ῠ̔πολᾰ́βοις	ῠ̔πολᾰ́βοι	ῠ̔πολᾰ́βοιτον	ῠ̔πολᾰβοίτην	ῠ̔πολᾰ́βοιμεν	ῠ̔πολᾰ́βοιτε	ῠ̔πολᾰ́βοιεν
	imperative		ῠ̔πόλᾰβε	ῠ̔πολᾰβέτω	ῠ̔πολᾰ́βετον	ῠ̔πολᾰβέτων		ῠ̔πολᾰ́βετε	ῠ̔πολᾰβόντων
middle	indicative	ῠ̔πελᾰβόμην	ῠ̔πελᾰ́βου	ῠ̔πελᾰ́βετο	ῠ̔πελᾰ́βεσθον	ῠ̔πελᾰβέσθην	ῠ̔πελᾰβόμεθᾰ	ῠ̔πελᾰ́βεσθε	ῠ̔πελᾰ́βοντο
	subjunctive	ῠ̔πολᾰ́βωμαι	ῠ̔πολᾰ́βῃ	ῠ̔πολᾰ́βηται	ῠ̔πολᾰ́βησθον	ῠ̔πολᾰ́βησθον	ῠ̔πολᾰβώμεθᾰ	ῠ̔πολᾰ́βησθε	ῠ̔πολᾰ́βωνται
	optative	ῠ̔πολᾰβοίμην	ῠ̔πολᾰ́βοιο	ῠ̔πολᾰ́βοιτο	ῠ̔πολᾰ́βοισθον	ῠ̔πολᾰβοίσθην	ῠ̔πολᾰβοίμεθᾰ	ῠ̔πολᾰ́βοισθε	ῠ̔πολᾰ́βοιντο
	imperative		ῠ̔πολᾰβοῦ	ῠ̔πολᾰβέσθω	ῠ̔πολᾰ́βεσθον	ῠ̔πολᾰβέσθων		ῠ̔πολᾰ́βεσθε	ῠ̔πολᾰβέσθων
passive	indicative	ῠ̔πελήφθην	ῠ̔πελήφθης	ῠ̔πελήφθη	ῠ̔πελήφθητον	ῠ̔πεληφθήτην	ῠ̔πελήφθημεν	ῠ̔πελήφθητε	ῠ̔πελήφθησᾰν
	subjunctive	ῠ̔ποληφθῶ	ῠ̔ποληφθῇς	ῠ̔ποληφθῇ	ῠ̔ποληφθῆτον	ῠ̔ποληφθῆτον	ῠ̔ποληφθῶμεν	ῠ̔ποληφθῆτε	ῠ̔ποληφθῶσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποληφθείην	ῠ̔ποληφθείης	ῠ̔ποληφθείη	ῠ̔ποληφθεῖτον, ῠ̔ποληφθείητον	ῠ̔ποληφθείτην, ῠ̔ποληφθειήτην	ῠ̔ποληφθεῖμεν, ῠ̔ποληφθείημεν	ῠ̔ποληφθεῖτε, ῠ̔ποληφθείητε	ῠ̔ποληφθεῖεν, ῠ̔ποληφθείησᾰν
	imperative		ῠ̔πολήφθητῐ	ῠ̔ποληφθήτω	ῠ̔πολήφθητον	ῠ̔ποληφθήτων		ῠ̔πολήφθητε	ῠ̔ποληφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ῠ̔πολᾰβεῖν			ῠ̔πολᾰβέσθαι		ῠ̔ποληφθῆναι
participle	m	ῠ̔πολᾰβών			ῠ̔πολᾰβόμενος		ῠ̔ποληφθείς
	f	ῠ̔πολᾰβοῦσᾰ			ῠ̔πολᾰβομένη		ῠ̔ποληφθεῖσᾰ
	n	ῠ̔πολᾰβόν			ῠ̔πολᾰβόμενον		ῠ̔ποληφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ῠ̔πείληφᾰ, ῠ̔πείλημμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔πείληφᾰ	ῠ̔πείληφᾰς	ῠ̔πείληφε(ν)	ῠ̔πειλήφᾰτον	ῠ̔πειλήφᾰτον	ῠ̔πειλήφᾰμεν	ῠ̔πειλήφᾰτε	ῠ̔πειλήφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ῠ̔πειλήφω	ῠ̔πειλήφῃς	ῠ̔πειλήφῃ	ῠ̔πειλήφητον	ῠ̔πειλήφητον	ῠ̔πειλήφωμεν	ῠ̔πειλήφητε	ῠ̔πειλήφωσῐ(ν)
	optative	ῠ̔πειλήφοιμῐ, ῠ̔πειληφοίην	ῠ̔πειλήφοις, ῠ̔πειληφοίης	ῠ̔πειλήφοι, ῠ̔πειληφοίη	ῠ̔πειλήφοιτον	ῠ̔πειληφοίτην	ῠ̔πειλήφοιμεν	ῠ̔πειλήφοιτε	ῠ̔πειλήφοιεν
	imperative		ῠ̔πείληφε	ῠ̔πειληφέτω	ῠ̔πειλήφετον	ῠ̔πειληφέτων		ῠ̔πειλήφετε	ῠ̔πειληφόντων
middle/ passive	indicative	ῠ̔πείλημμαι	ῠ̔πείληψαι	ῠ̔πείληπται	ῠ̔πείληφθον	ῠ̔πείληφθον	ῠ̔πειλήμμεθᾰ	ῠ̔πείληφθε	ῠ̔πειλήβᾰται
	subjunctive	ῠ̔πειλημμένος ὦ	ῠ̔πειλημμένος ᾖς	ῠ̔πειλημμένος ᾖ	ῠ̔πειλημμένω ἦτον	ῠ̔πειλημμένω ἦτον	ῠ̔πειλημμένοι ὦμεν	ῠ̔πειλημμένοι ἦτε	ῠ̔πειλημμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ῠ̔πειλημμένος εἴην	ῠ̔πειλημμένος εἴης	ῠ̔πειλημμένος εἴη	ῠ̔πειλημμένω εἴητον/εἶτον	ῠ̔πειλημμένω εἰήτην/εἴτην	ῠ̔πειλημμένοι εἴημεν/εἶμεν	ῠ̔πειλημμένοι εἴητε/εἶτε	ῠ̔πειλημμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ῠ̔πείληψο	ῠ̔πειλήφθω	ῠ̔πείληφθον	ῠ̔πειλήφθων		ῠ̔πείληφθε	ῠ̔πειλήφθων
		active				middle/passive
infinitive		ῠ̔πειληφέναι				ῠ̔πειλῆφθαι
participle	m	ῠ̔πειληφώς				ῠ̔πειλημμένος
	f	ῠ̔πειληφυῖᾰ				ῠ̔πειλημμένη
	n	ῠ̔πειληφός				ῠ̔πειλημμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ῠ̔πειλήφειν, ῠ̔πειλήμμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔πειλήφειν, ῠ̔πειλήφη	ῠ̔πειλήφεις, ῠ̔πειλήφης	ῠ̔πειλήφει(ν)	ῠ̔πειλήφετον	ῠ̔πειληφέτην	ῠ̔πειλήφεμεν	ῠ̔πειλήφετε	ῠ̔πειλήφεσᾰν
middle/ passive	indicative	ῠ̔πειλήμμην	ῠ̔πείληψο	ῠ̔πείληπτο	ῠ̔πείληφθον	ῠ̔πειλήφθην	ῠ̔πειλήμμεθᾰ	ῠ̔πείληφθε	ῠ̔πειλήβᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Other attested forms: Boeotian οὑπολάδδουνθη (third-person plural present active indicative) , late Doric ὑπολαμψοῦνται (third-person plural future active indicative)

Synonyms

• ῠ̔ποδέχομαι (hupodékhomai)

Derived terms

• εὐῠπόληπτος (euupólēptos)
• πᾰρῠπολᾰμβᾰ́νω (parupolambánō)
• προσῠπολᾰμβᾰ́νω (prosupolambánō)
• προῠ̈πολᾰμβᾰ́νω (proüpolambánō)
• σῠνῠπολᾰμβᾰ́νω (sunupolambánō)
• σῠνῠπόληπτος (sunupólēptos)
• ῠ̔πόλημμᾰ (hupólēmma)
• ῠ̔ποληπτέον (hupolēptéon)
• ῠ̔ποληπτῐκός (hupolēptikós)
• ῠ̔ποληπτός (hupolēptós)
• ῠ̔ποληψείδῐον (hupolēpseídion)
• ῠ̔πόληψῐς (hupólēpsis)

References

• “ὑπολαμβάνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ὑπολαμβάνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ὑπολαμβάνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G5274 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible