մեկնել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian մեկնեմ (meknem).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

մեկնել (meknel)

  1. (intransitive) to depart, to leave, to go
  2. (transitive) to extend, to stretch out, to hold out
    Synonyms: պարզել (parzel), կարկառել (karkaṙel), տնկել (tnkel), ցցել (cʻcʻel)
    օգնության ձեռք մեկնելōgnutʻyan jeṙkʻ meknelto reach out (to), to give a helping hand
  3. (transitive) to explain, to elucidate, to clarify

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative մեկնել (meknel)
dative մեկնելու (meknelu)
ablative մեկնելուց (meknelucʻ)
instrumental մեկնելով (meknelov)
locative մեկնելում (meknelum)
definite forms
nominative մեկնելը/մեկնելն (meknelə/mekneln)
dative մեկնելուն (meknelun)
1st person possessive forms (my)
nominative մեկնելս (meknels)
dative մեկնելուս (meknelus)
ablative մեկնելուցս (meknelucʻs)
instrumental մեկնելովս (meknelovs)
locative մեկնելումս (meknelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative մեկնելդ (mekneld)
dative մեկնելուդ (meknelud)
ablative մեկնելուցդ (meknelucʻd)
instrumental մեկնելովդ (meknelovd)
locative մեկնելումդ (meknelumd)

Derived terms

[edit]

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

մեկնել (meknel)

  1. infinitive of մեկնեմ (meknem)
  2. infinitive of մեկնիմ (meknim)

Declension

[edit]