Çan
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish چاڭ (“Çaŋ”).
Pronunciation[edit]
Proper noun[edit]
Çan
Declension[edit]
declension of Çan
possessive of Çan
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Çan'ım | Çanlarım / Çan'larım |
senin (your) | Çan'ın | Çanların / Çan'ların |
onun (his/her/its) | Çan'ı | Çanları / Çan'ları |
bizim (our) | Çan'ımız | Çanlarımız / Çan'larımız |
sizin (your) | Çan'ınız | Çanlarınız / Çan'larınız |
onların (their) | Çan'ı / Çanları / Çan'ları | Çanları / Çan'ları |