áil

See also: ail, ail-, -ail, àil, -áil, and Äil

Irish

Pronunciation

• IPA^(key): /ɑːlʲ/
• IPA^(key): /æːlʲ/

Etymology 1

From Old Irish áil (“act of asking; request, wish”).

Noun

áil

1. Only used in is áil le

Verb

áil (present analytic áileann, future analytic áilfidh, verbal noun áileadh, past participle áilte)

1. (transitive, literary) request, entreat
2. (transitive, literary) desire, wish

Conjugation

conjugation of áil (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	áilim	áileann tú; áilir†	áileann sé, sí	áilimid	áileann sibh	áileann siad; áilid†	a áileann; a áileas / a n-áileann*; a n-áileas*	áiltear
	past	d'áil mé; d'áileas / áil mé‡; áileas‡	d'áil tú; d'áilis / áil tú; áilis‡	d'áil sé, sí / áil sé, sí‡	d'áileamar; d'áil muid / áileamar; áil muid‡	d'áil sibh; d'áileabhair / áil sibh; áileabhair‡	d'áil siad; d'áileadar / áil siad; áileadar‡	a d'áil / ar áil*	áileadh; háileadh†
	past habitual	d'áilinn / áilinn‡; n-áilinn‡‡	d'áilteá / áilteá‡; n-áilteᇇ	d'áileadh sé, sí / áileadh sé, sí‡; n-áileadh sé, s퇇	d'áilimis; d'áileadh muid / áilimis; áileadh muid‡; n-áilimis‡‡; n-áileadh muid‡‡	d'áileadh sibh / áileadh sibh‡; n-áileadh sibh‡‡	d'áilidís; d'áileadh siad / áilidís; áileadh siad‡; n-áilidís‡‡; n-áileadh siad‡‡	a d'áileadh / a n-áileadh*	d'áiltí / áiltí‡; n-áilt퇇
future		áilfidh mé; áilfead	áilfidh tú; áilfir†	áilfidh sé, sí	áilfimid; áilfidh muid	áilfidh sibh	áilfidh siad; áilfid†	a áilfidh; a áilfeas / a n-áilfidh*; a n-áilfeas*	áilfear
conditional		d'áilfinn / áilfinn‡; n-áilfinn‡‡	d'áilfeá / áilfeá‡; n-áilfeᇇ	d'áilfeadh sé, sí / áilfeadh sé, sí‡; n-áilfeadh sé, s퇇	d'áilfimis; d'áilfeadh muid / áilfimis‡; áilfeadh muid‡; n-áilfimis‡‡; n-áilfeadh muid‡‡	d'áilfeadh sibh / áilfeadh sibh‡; n-áilfeadh sibh‡‡	d'áilfidís; d'áilfeadh siad / áilfidís‡; áilfeadh siad‡; n-áilfidís‡‡; n-áilfeadh siad‡‡	a d'áilfeadh / a n-áilfeadh*	d'áilfí / áilfí‡; n-áilf퇇
subjunctive	present	go n-áile mé; go n-áilead†	go n-áile tú; go n-áilir†	go n-áile sé, sí	go n-áilimid; go n-áile muid	go n-áile sibh	go n-áile siad; go n-áilid†	—	go n-áiltear
	past	dá n-áilinn	dá n-áilteá	dá n-áileadh sé, sí	dá n-áilimis; dá n-áileadh muid	dá n-áileadh sibh	dá n-áilidís; dá n-áileadh siad	—	dá n-áiltí
imperative		áilim	áil	áileadh sé, sí	áilimis	áiligí; áilidh†	áilidís	—	áiltear
verbal noun		áileadh
past participle		áilte

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Etymology 2

Noun

áil m

1. genitive singular of ál (“litter; brood”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
áil	n-áil	háil	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “áil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “áil”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language