çehre

See also: céhre

Turkish

Etymology

From Persian چهره.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʃeh.ɾe/

Noun

çehre (definite accusative çehreyi, plural çehreler)

1. (poetic) face
2. (figurative) persona: The mask or appearance one presents to the world.

   Synonyms: yüz, surat

Declension

Declension of çehre

singular plural nominative çehre çehreler definite accusative çehreyi çehreleri dative çehreye çehrelere locative çehrede çehrelerde ablative çehreden çehrelerden genitive çehrenin çehrelerin Possessive forms nominative singular plural 1st singular çehrem çehrelerim 2nd singular çehren çehrelerin 3rd singular çehresi çehreleri 1st plural çehremiz çehrelerimiz 2nd plural çehreniz çehreleriniz 3rd plural çehreleri çehreleri definite accusative singular plural 1st singular çehremi çehrelerimi 2nd singular çehreni çehrelerini 3rd singular çehresini çehrelerini 1st plural çehremizi çehrelerimizi 2nd plural çehrenizi çehrelerinizi 3rd plural çehrelerini çehrelerini dative singular plural 1st singular çehreme çehrelerime 2nd singular çehrene çehrelerine 3rd singular çehresine çehrelerine 1st plural çehremize çehrelerimize 2nd plural çehrenize çehrelerinize 3rd plural çehrelerine çehrelerine locative singular plural 1st singular çehremde çehrelerimde 2nd singular çehrende çehrelerinde 3rd singular çehresinde çehrelerinde 1st plural çehremizde çehrelerimizde 2nd plural çehrenizde çehrelerinizde 3rd plural çehrelerinde çehrelerinde ablative singular plural 1st singular çehremden çehrelerimden 2nd singular çehrenden çehrelerinden 3rd singular çehresinden çehrelerinden 1st plural çehremizden çehrelerimizden 2nd plural çehrenizden çehrelerinizden 3rd plural çehrelerinden çehrelerinden genitive singular plural 1st singular çehremin çehrelerimin 2nd singular çehrenin çehrelerinin 3rd singular çehresinin çehrelerinin 1st plural çehremizin çehrelerimizin 2nd plural çehrenizin çehrelerinizin 3rd plural çehrelerinin çehrelerinin