ënnerleeën

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Luxembourgish[edit]

Etymology 1[edit]

From ënner- +‎ leeën.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈeneʀˌle.en/, [ˈənɐˌleː.ən]

Verb[edit]

ënnerleeën (third-person singular present leet ënner, past participle ënnergeluecht or ënnergeluet, auxiliary verb hunn)

  1. (transitive) to underlay, to put under
Conjugation[edit]
Regular, separable
infinitive ënnerleeën
participle ënnergeluecht
auxiliary hunn
present
indicative
imperative
1st singular leeën ënner
2nd singular lees ënner lee ënner
3rd singular leet ënner
1st plural leeën ënner
2nd plural leet ënner leet ënner
3rd plural leeën ënner
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.

Etymology 2[edit]

Past participle of ënnerleien (to lose).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌeneʀˈle.en/, [ˌənɐˈleː.ən]

Adjective[edit]

ënnerleeën (masculine ënnerleeënen, neuter ënnerleeënt, comparative méi ënnerleeën, superlative am ënnerleeënsten)

  1. inferior
Declension[edit]