ùczéń

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: uczeń

Kashubian

[edit]

Etymology

[edit]

From ùczëc +‎ -éń. Compare Polish uczeń and Slovincian wùczeń.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ùczéń m pers (female equivalent ùczennica)

  1. student, schoolboy, pupil, apprentice, learner, disciple (one who learns)

Further reading

[edit]
  • Stefan Ramułt (1893) “wučeń”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 234
  • Sychta, Bernard (1973) “učėń”, in Słownik gwar kaszubskich [Dictionary of Kashubian dialects] (in Polish), volumes 6 (U – Ž), Wrocław: Ossolineum, page 8
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “uczeń”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi[1]
  • ùczéń”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022