þrǫngr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *þrangwaz.
Adjective
þrǫngr (accusative þrǫngvan)
Declension
Strong declension of þrǫngr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | þrǫngr | þrǫng | þrǫngt |
accusative | þrǫngvan | þrǫngva | þrǫngt |
dative | þrǫngum | þrǫngri | þrǫngu |
genitive | þrǫngs | þrǫngrar | þrǫngs |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | þrǫngvir | þrǫngvar | þrǫng |
accusative | þrǫngva | þrǫngvar | þrǫng |
dative | þrǫngum | þrǫngum | þrǫngum |
genitive | þrǫngra | þrǫngra | þrǫngra |
Weak declension of þrǫngr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | þrǫngvi | þrǫngva | þrǫngva |
accusative | þrǫngva | þrǫngu | þrǫngva |
dative | þrǫngva | þrǫngu | þrǫngva |
genitive | þrǫngva | þrǫngu | þrǫngva |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | þrǫngu | þrǫngu | þrǫngu |
accusative | þrǫngu | þrǫngu | þrǫngu |
dative | þrǫngum | þrǫngum | þrǫngum |
genitive | þrǫngu | þrǫngu | þrǫngu |