łomić
Jump to navigation
Jump to search
Old Polish
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Proto-Slavic *lomìti.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]łomić impf (perfective złomić)
- to break, to shatter
- 1888 [1407], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV[1], Greater Poland, page 88:
- Iaco Stanislaw... na Andrzeow dom gwaltem ne begal ani gemu rani dal, ani domu lomil
- [Jako Stanisław... na Andrzejow dom gwałtem nie biegał ani jemu rany dał, ani domu łomił]
- to stir up, to shake up (to evoke strong emotions such that the other person has cramps, shakes, etc.)
- 1856-1870 [1398], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki[2], volume II, number 153:
- Lomysz mnø et stringis me ad hoc faciendum
- [Łomisz mną et stringis me ad hoc faciendum]
- (reflexive with się) to wrestle
- Synonyms: biedzić się, bić się, zejmować się
- 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 12:
- Luctabatur lomyl schą aut byedzyl (et ecce vir luctabatur cum eo usque mane Gen 32, 24)
- [Luctabatur łomił się aut biedził (et ecce vir luctabatur cum eo usque mane Gen 32, 24)]
Related terms
[edit]nouns
Descendants
[edit]- Polish: (obsolete) łomić
References
[edit]- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “łomić, łomić się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN