świnia

See also: swinia and świnią

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕfi.ɲa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -iɲa
• Syllabification: świ‧nia

Etymology 1

Inherited from Old Polish świnia, from Proto-Slavic *svinьja, ultimately from Proto-Indo-European *sū-. First attested in 1387.

Noun

świnia f (diminutive świnka, świneczka)

1. pig
2. (derogatory) traitor, disloyal person
3. (slang) girlfriend

Usage notes

Sense #3 is used in the dresiarz subculture as a term of endearment that incorporates deliberately over-the-top misogyny.

Declension

Declension of świnia

	singular	plural
nominative	świnia	świnie
genitive	świni	świń
dative	świni	świniom
accusative	świnię	świnie
instrumental	świnią	świniami
locative	świni	świniach
vocative	świnio	świnie

Derived terms

adjectives

• świni
• świniarski
• świniowaty
• świński

 

nouns

• świneczka
• świniaczek
• świniak
• świniarczyk
• świniarek
• świniarka
• świniarnia
• świniarnik
• świniarstwo
• świniarz
• świniątko
• świniec
• świnina
• świniocha
• świniopas
• świniowina
• świniucha
• świnka
• świnnik
• świntuch
• świntucha
• świntuszek
• świntuszka
• świńskość
• świństewko
• świństwo
• świńszczyzna

 

verbs

• podłożyć świnię
• świniać
• świnić
• świntuszyć

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

świnia

1. feminine nominative/vocative singular of świni

Further reading

• świnia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• świnia in Polish dictionaries at PWN