Βενετικός

See also: βενετικός

Ancient Greek

Etymology

Variant of Ἐνετικός (Enetikós) under influence from Latin veneticus.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /βe.ne.tiˈkos/ → /ve.ne.tiˈkos/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /be.ne.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βe.ne.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ve.ne.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ve.ne.tiˈkos/

Adjective

Βενετῐκός • (Benetikós) m (feminine Βενετῐκή, neuter Βενετῐκόν); first/second declension

1. (Byzantine) Synonym of Ἐνετικός (Enetikós), Venetian, of or related to Venice
   • Pseudo-Germ. 421 C.
   • Porph. Adm. 123.
   • Pach. I, 162.

Inflection

First and second declension of Βενετῐκός; Βενετῐκή; Βενετῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		Βενετῐκός Benetikós	Βενετῐκή Benetikḗ	Βενετῐκόν Benetikón		Βενετῐκώ Benetikṓ	Βενετῐκᾱ́ Benetikā́	Βενετῐκώ Benetikṓ		Βενετῐκοί Benetikoí	Βενετῐκαί Benetikaí	Βενετῐκᾰ́ Benetiká
Genitive		Βενετῐκοῦ Benetikoû	Βενετῐκῆς Benetikês	Βενετῐκοῦ Benetikoû		Βενετῐκοῖν Benetikoîn	Βενετῐκαῖν Benetikaîn	Βενετῐκοῖν Benetikoîn		Βενετῐκῶν Benetikôn	Βενετῐκῶν Benetikôn	Βενετῐκῶν Benetikôn
Dative		Βενετῐκῷ Benetikôi	Βενετῐκῇ Benetikêi	Βενετῐκῷ Benetikôi		Βενετῐκοῖν Benetikoîn	Βενετῐκαῖν Benetikaîn	Βενετῐκοῖν Benetikoîn		Βενετῐκοῖς Benetikoîs	Βενετῐκαῖς Benetikaîs	Βενετῐκοῖς Benetikoîs
Accusative		Βενετῐκόν Benetikón	Βενετῐκήν Benetikḗn	Βενετῐκόν Benetikón		Βενετῐκώ Benetikṓ	Βενετῐκᾱ́ Benetikā́	Βενετῐκώ Benetikṓ		Βενετῐκούς Benetikoús	Βενετῐκᾱ́ς Benetikā́s	Βενετῐκᾰ́ Benetiká
Vocative		Βενετῐκέ Benetiké	Βενετῐκή Benetikḗ	Βενετῐκόν Benetikón		Βενετῐκώ Benetikṓ	Βενετῐκᾱ́ Benetikā́	Βενετῐκώ Benetikṓ		Βενετῐκοί Benetikoí	Βενετῐκαί Benetikaí	Βενετῐκᾰ́ Benetiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		Βενετῐκῶς Benetikôs				Βενετῐκώτερος Benetikṓteros				Βενετῐκώτᾰτος Benetikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Arabic: البندقية (al-Bunduqiyya)
• Greek: βενετικός (venetikós)
• Ottoman Turkish: وندیك (Venedik)
  • Turkish: Venedik

References

• Sophocles, Evangelinos Apostolides (1900) “Βενετικός”, in Greek Lexicon of the Roman and Byzantine Periods (from B. C. 146 to A. D. 1100), New York: Charles Scribner’s Sons, page 305