Ηρακλής

See also: Ἡρακλῆς

Greek

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek Ἡρακλῆς (Hēraklês), apparently from Ἥρα (Hḗra, “Hera”) + κλέος (kléos, “glory”).

Proper noun

Ηρακλής • (Iraklís) m

1. Heracles

Declension

  Ηρακλής

case     \     number	singular
nominative	Ηρακλής •
genitive	Ηρακλή •
accusative	Ηρακλή •
vocative	Ηρακλή •

Derived terms

• ηράκλειος (irákleios)