Κωνσταντινούπολις

Ancient Greek

Etymology

From Κωνστᾰντῑ́νου (Kōnstantī́nou, “Constantine's”, genitive) +‎ πόλις (pólis, “city”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kons.tan.tiˈnu.po.lis/ → /kons.tan.diˈnu.po.lis/

• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kons.tan.tiˈnu.po.lis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kons.tan.tiˈnu.po.lis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kons.tan.diˈnu.po.lis/

Proper noun

Κωνστᾰντῑνούπολῐς • (Kōnstantīnoúpolis) f (genitive Κωνστᾰντῑνουπόλεως); third declension (Byzantine)

1. (Ancient Greek): —
2. (Medieval, Byzantine) Constantinople; contemporary İstanbul, Turkey

Inflection

Third declension of ἡ Κωνστᾰντῑνούπολῐς; τῆς Κωνστᾰντῑνουπόλεως (Koine)

Case / #	Singular
Nominative	ἡ Κωνστᾰντῑνούπολῐς hē Kōnstantīnoúpolis
Genitive	τῆς Κωνστᾰντῑνουπόλεως tês Kōnstantīnoupóleōs
Dative	τῇ Κωνστᾰντῑνουπόλει têi Kōnstantīnoupólei
Accusative	τὴν Κωνστᾰντῑνούπολῐν tḕn Kōnstantīnoúpolin
Vocative	Κωνστᾰντῑνούπολῐ Kōnstantīnoúpoli

Derived terms

• Κωνστᾰντῑνουπολῑ́της (Kōnstantīnoupolī́tēs)

Descendants

• English: Constantinople
• French: Constantinople
• Greek: Κωνσταντινούπολις (Konstantinoúpolis), Κωνσταντινούπολη (Konstantinoúpoli)
• Latin: Cōnstantīnopolis
• Russian: Константинополь (Konstantinopolʹ)
• Turkish: Konstantiniyye, Kostantiniyye, Konstantinopolis

---

Greek

Alternative forms

• Κωνσταντινούπολη (Konstantinoúpoli) (with modern inflectional ending)

Etymology

From Medieval Byzantine Greek Κωνσταντινούπολις, from the phrase Κωνστᾰντῑ́νου (Kōnstantī́nou, “Constantine's”, genitive) +‎ πόλις (pólis, “city”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kon.stan.di.ˈnu ˈpo.lis/

  Audio:

  (file)

  (phrase): Κωνσταντίνου πόλις

• IPA^(key): /kon.stan.di.ˈnu.po.lis/

  Audio:

  (file)

  Hyphenation: Κων‧στα‧ντι‧νού‧πο‧λις

  Homophone: Κωνσταντινούπολης (Konstantinoúpolis)

Proper noun

Κωνσταντινούπολις • (Konstantinoúpolis) f (Katharevousa)

1. Constantinople, medieval capital of Ῥωμανία, known as Byzantine Empire; contemporary İstanbul, Turkey

Declension

  Κωνσταντινούπολις

case     \     number	singular
nominative	Κωνσταντινούπολις •
genitive	Κωνσταντινουπόλεως •
accusative	Κωνσταντινούπολιν •
vocative	Κωνσταντινούπολι •
Dative case: τῇ Κωνσταντινουπόλει

Related terms

• Κωνσταντινουπολίτης m (Konstantinoupolítis, “Constantinopolitan”)
• Κωνσταντινουπολίτισσα f (Konstantinoupolítissa, “Constantinopolitan”)
• κωνσταντινουπολίτικος (konstantinoupolítikos, “Constantinopolitan”)
• πολίτικος (polítikos, “short for Constantinopolitan”)