Σενέκας

Ancient Greek

Etymology

From Latin Seneca.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /seˈne.kas/ → /seˈne.kas/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /seˈne.kas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /seˈne.kas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /seˈne.kas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /seˈne.kas/

Proper noun

Σενέκας • (Senékas) m (genitive Σενέκα or Σενέκου); first declension

1. Seneca, a Roman philosopher

Inflection

First declension of ὁ Σενέκᾱς; τοῦ Σενέκα (Koine)

Case / #	Singular
Nominative	ὁ Σενέκᾱς ho Senékās
Genitive	τοῦ Σενέκα / Σενέκου toû Senéka / Senékou
Dative	τῷ Σενέκᾳ tôi Senékāi
Accusative	τὸν Σενέκᾱν tòn Senékān
Vocative	Σενέκᾱ Senékā

Further reading

• Σενέκας in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “Σενέκας”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011