Σηκουανός

Ancient Greek

Alternative forms

• Σηκοᾰνός (Sēkoanós)

Etymology

From Latin Sēquanus.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɛː.kuː.a.nós/ → /si.ku.aˈnos/ → /si.ku.aˈnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛː.kuː.a.nós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se̝.ku.aˈnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /si.ku.aˈnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /si.ku.aˈnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.ku.aˈnos/

Noun

Σηκουᾰνός • (Sēkouanós) m (genitive Σηκουᾰνοῦ); second declension

1. one of the Sequani

Inflection

Second declension of ὁ Σηκουᾰνός; τοῦ Σηκουᾰνοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Σηκουᾰνός ho Sēkouanós	τὼ Σηκουᾰνώ tṑ Sēkouanṓ	οἱ Σηκουᾰνοί hoi Sēkouanoí
Genitive	τοῦ Σηκουᾰνοῦ toû Sēkouanoû	τοῖν Σηκουᾰνοῖν toîn Sēkouanoîn	τῶν Σηκουᾰνῶν tôn Sēkouanôn
Dative	τῷ Σηκουᾰνῷ tôi Sēkouanôi	τοῖν Σηκουᾰνοῖν toîn Sēkouanoîn	τοῖς Σηκουᾰνοῖς toîs Sēkouanoîs
Accusative	τὸν Σηκουᾰνόν tòn Sēkouanón	τὼ Σηκουᾰνώ tṑ Sēkouanṓ	τοὺς Σηκουᾰνούς toùs Sēkouanoús
Vocative	Σηκουᾰνέ Sēkouané	Σηκουᾰνώ Sēkouanṓ	Σηκουᾰνοί Sēkouanoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• Σηκουᾰ́νᾱς (Sēkouánās), Σηκοᾰ́νᾱς (Sēkoánās)

Descendants

• Greek: Σηκουανός (Sikouanós)

References

• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,025