άλυτος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄλῠτος (“not to be loosed”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈalitos/
• Hyphenation: ά‧λυ‧τος

Adjective

άλυτος • (álytos) m (feminine άλυτη, neuter άλυτο)

1. insoluble, unsolvable, unresolved, unsolved

   —Δάσκαλε, το πρόβλημα είναι άλυτο! —Όχι, δεν είναι ανεπίλυτο. Είναι απλώς δυσεπίλυτο.

   —Dáskale, to próvlima eínai ályto! —Óchi, den eínai anepílyto. Eínai aplós dysepílyto.

   —Sir (teacher), the problem is unsolvable! —No, it is not unsolvable, it is just difficult to solve.

   Synonym: ανεπίλυτος (anepílytos)

2. fastened

Declension

Declension of άλυτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	άλυτος •	άλυτη •	άλυτο •	άλυτοι •	άλυτες •	άλυτα •
genitive	άλυτου •	άλυτης •	άλυτου •	άλυτων •	άλυτων •	άλυτων •
accusative	άλυτο •	άλυτη •	άλυτο •	άλυτους •	άλυτες •	άλυτα •
vocative	άλυτε •	άλυτη •	άλυτο •	άλυτοι •	άλυτες •	άλυτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άλυτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άλυτος, etc.)

Synonyms

• (insoluble): δυσεπίλυτος (dysepílytos, “with difficult solution”)
• (fastened): άδετος (ádetos, “not tied”)

Template:el-see (figuratively)

Antonyms

• δεμένος (deménos, “tied, fastened”, participle)

Coordinate terms

• (fastened): αλύτρωτος (alýtrotos, “not freed”) (figuratively)