έφηβος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἔφηβος (éphēbos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈe̞.fi.vo̞s/

Noun

έφηβος • (éfivos) m (plural έφηβοι, feminine έφηβη)

1. male teenager

Declension

Declension of έφηβος

	singular	plural
nominative	έφηβος (éfivos)	έφηβοι (éfivoi)
genitive	εφήβου (efívou)	εφήβων (efívon)
accusative	έφηβο (éfivo)	εφήβους (efívous)
vocative	έφηβε (éfive)	έφηβοι (éfivoi)

Related terms

• έφηβη f (éfivi, “female teenager”)
• εφηβεία f (efiveía, “puberty”)
• εφηβικός (efivikós, “adolescent”) (adjective)
• προέφηβη f (proéfivi, “female preteen”)
• προέφηβος m (proéfivos, “male preteen”)
• ανήλικος (anílikos, “minor, underage”, adjective)
• ενήλικος (enílikos, “adult, of age”, adjective)
• μεσήλικος (mesílikos, “middle-aged”, adjective)
• υπερήλικος (yperílikos, “elderly, of advanced age”, adjective)
• συνομήλικος (synomílikos, “of the same age”, adjective)
• ομήλικος (omílikos, “of the same age”, adjective)

Descendants

• → Turkish: efe