έφηβος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἔφηβος ‎(éphēbos).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɛ.fi.vɔs/

Noun

έφηβος • ‎(éfivos) m, f ‎(plural έφηβοι, feminine έφηβη)

1. teenager, adolescent

Declension

declension of έφηβος

	singular	plural
nominative	έφηβος	έφηβοι
genitive	εφήβου	εφήβων
accusative	έφηβο	εφήβους
vocative	έφηβε	έφηβοι

Related terms

• έφηβη f ‎(éfivi, “teenager, adolescent”)
• εφηβεία f ‎(efiveía, “puberty”)
• εφηβικός ‎(efivikós, “adolescent”) (adjective)