έφηβος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἔφηβος (éphēbos).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɛ.fi.vɔs/

Noun

έφηβος • (éfivos) m, f (plural έφηβοι, feminine έφηβη)

1. teenager, adolescent

Declension

declension of έφηβος

	singular	plural
nominative	έφηβος •	έφηβοι •
genitive	εφήβου •	εφήβων •
accusative	έφηβο •	εφήβους •
vocative	έφηβε •	έφηβοι •

Related terms

• έφηβη f (éfivi, “teenager, adolescent”)
• εφηβεία f (efiveía, “puberty”)
• εφηβικός (efivikós, “adolescent”) (adjective)