ήθος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἦθος (êthos).

Noun

ήθος • (íthos) n (plural ήθη)

1. ethos
2. (in the plural) ethos: social or cultural behaviour

Declension

Declension of ήθος

	singular	plural
nominative	ήθος •	ήθη •
genitive	ήθους •	ηθών •
accusative	ήθος •	ήθη •
vocative	ήθος •	ήθη •

Related terms

• αήθης (aḯthis, “unethical”)
• ηθική f (ithikí, “ethics”)
• ηθικό n (ithikó, “morale”)
• ηθικολογία f (ithikología, “priggishness”)
• ηθικολογικός (ithikologikós, “moralistic”)
• ηθικολόγος f (ithikológos, “prig”)
• ηθικολογώ (ithikologó, “to moralise”)
• ηθικοποίηση f (ithikopoíisi, “moral education”)
• ηθικοποιώ (ithikopoió, “to improve morally”)
• ηθικός (ithikós, “ethical”)
• ηθικότης (ithikótis)
• ηθικότητα f (ithikótita, “morality”)
• ηθογραφία f (ithografía, “ethography”)
• ηθοπλαστικός (ithoplastikós, “morally uplifting”)
• ηθοποιός (ithopoiós, “actor/actress”)

Further reading

• ήθος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el