ανήσυχος

Greek

Adjective

ανήσυχος • (anísychos) m (feminine ανήσυχη, neuter ανήσυχο)

1. worried, anxious, uneasy, concerned
2. restless, uneasy

Declension

Declension of ανήσυχος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανήσυχος •	ανήσυχη •	ανήσυχο •	ανήσυχοι •	ανήσυχες •	ανήσυχα •
genitive	ανήσυχου •	ανήσυχης •	ανήσυχου •	ανήσυχων •	ανήσυχων •	ανήσυχων •
accusative	ανήσυχο •	ανήσυχη •	ανήσυχο •	ανήσυχους •	ανήσυχες •	ανήσυχα •
vocative	ανήσυχε •	ανήσυχη •	ανήσυχο •	ανήσυχοι •	ανήσυχες •	ανήσυχα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανήσυχος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανήσυχος, etc.)