ανακούφιση
Greek
[edit]Noun
[edit]ανακούφιση • (anakoúfisi) f (uncountable)
Declension
[edit] ανακούφιση
| case \ number | singular | |
|---|---|---|
| nominative | ανακούφιση • | |
| genitive | ανακούφισης • | |
| accusative | ανακούφιση • | |
| vocative | ανακούφιση • | |
| Older or formal genitive singular: ανακουφίσεως • | ||
Related terms
[edit]- ανακουφίζω (anakoufízo, “to soothe, to relieve”)
- ανακουφιστικός (anakoufistikós, “soothing”)