ανασφαλής

Greek

Adjective

ανασφαλής • (anasfalís) m (feminine ανασφαλής, neuter ανασφαλές)

1. insecure

Declension

Declension of ανασφαλής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανασφαλής •	ανασφαλής •	ανασφαλές •	ανασφαλείς •	ανασφαλείς •	ανασφαλή •
genitive	ανασφαλούς •	ανασφαλούς •	ανασφαλούς •	ανασφαλών •	ανασφαλών •	ανασφαλών •
accusative	ανασφαλή •	ανασφαλή •	ανασφαλές •	ανασφαλείς •	ανασφαλείς •	ανασφαλή •
vocative	ανασφαλή • / ανασφαλής •	ανασφαλής •	ανασφαλές •	ανασφαλείς •	ανασφαλείς •	ανασφαλή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανασφαλής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανασφαλής, etc.)

Related terms

• ανασφάλεια f (anasfáleia, “insecurity”)
• ανασφάλιστος (anasfálistos, “uninsured, insecure”)