ανεπίδεκτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ανεπίδεκτος • (anepídektos) m (feminine ανεπίδεκτη, neuter ανεπίδεκτο)
- incapable (of), beyond
- ανεπίδεκτος μαθήσεως ― anepídektos mathíseos ― beyond being taught
- not susceptible
Declension[edit]
Declension of ανεπίδεκτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανεπίδεκτος • | ανεπίδεκτη • | ανεπίδεκτο • | ανεπίδεκτοι • | ανεπίδεκτες • | ανεπίδεκτα • |
| genitive | ανεπίδεκτου • | ανεπίδεκτης • | ανεπίδεκτου • | ανεπίδεκτων • | ανεπίδεκτων • | ανεπίδεκτων • |
| accusative | ανεπίδεκτο • | ανεπίδεκτη • | ανεπίδεκτο • | ανεπίδεκτους • | ανεπίδεκτες • | ανεπίδεκτα • |
| vocative | ανεπίδεκτε • | ανεπίδεκτη • | ανεπίδεκτο • | ανεπίδεκτοι • | ανεπίδεκτες • | ανεπίδεκτα • |