αντικείμενο
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀντικείμενον (antikeímenon), participle of ἀντίκειμαι (antíkeimai).
Noun
αντικείμενο • (antikeímeno) n (plural αντικείμενα)
- object, subject (a physical thing)
- (grammar) object (of sentence)
- object (of desire, or affection, etc)
- (computing) object (of object-oriented)
Declension
Declension of αντικείμενο
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αντικείμενο • | αντικείμενα • |
| genitive | αντικειμένου •, αντικείμενου • | αντικειμένων • |
| accusative | αντικείμενο • | αντικείμενα • |
| vocative | αντικείμενο • | αντικείμενα • |
Synonyms
- (abbreviation) αντικ. (antik.)
Derived terms
- αντικειμενικός (antikeimenikós, “objective”)
- άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο n (ágnostis taftótitas iptámeno antikeímeno, “unidentified flying object”)
- αντικειμενοστρεφής (antikeimenostrefís, “object-oriented”)
See also
- υποκείμενο n (ypokeímeno, “subject of sentence”)