αποίμαντος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αποίμαντος • (apoímantos) m (feminine αποίμαντη, neuter αποίμαντο)
Declension[edit]
Declension of αποίμαντος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποίμαντος • | αποίμαντη • | αποίμαντο • | αποίμαντοι • | αποίμαντες • | αποίμαντα • |
| genitive | αποίμαντου • | αποίμαντης • | αποίμαντου • | αποίμαντων • | αποίμαντων • | αποίμαντων • |
| accusative | αποίμαντο • | αποίμαντη • | αποίμαντο • | αποίμαντους • | αποίμαντες • | αποίμαντα • |
| vocative | αποίμαντε • | αποίμαντη • | αποίμαντο • | αποίμαντοι • | αποίμαντες • | αποίμαντα • |