αποκοιμισμένος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αποκοιμισμένος • (apokoimisménos) m (feminine αποκοιμισμένη, neuter αποκοιμισμένο)
- sleeping, asleep, dozy
- (figuratively) dozy (mentally challenged)
Declension[edit]
Declension of αποκοιμισμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποκοιμισμένος • | αποκοιμισμένη • | αποκοιμισμένο • | αποκοιμισμένοι • | αποκοιμισμένες • | αποκοιμισμένα • |
| genitive | αποκοιμισμένου • | αποκοιμισμένης • | αποκοιμισμένου • | αποκοιμισμένων • | αποκοιμισμένων • | αποκοιμισμένων • |
| accusative | αποκοιμισμένο • | αποκοιμισμένη • | αποκοιμισμένο • | αποκοιμισμένους • | αποκοιμισμένες • | αποκοιμισμένα • |
| vocative | αποκοιμισμένε • | αποκοιμισμένη • | αποκοιμισμένο • | αποκοιμισμένοι • | αποκοιμισμένες • | αποκοιμισμένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποκοιμισμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποκοιμισμένος, etc.) | |||||
Related terms[edit]
- see: αποκοιμίζω (apokoimízo, “I beguile, I send to sleep”)